12/11/2008
Ίσως ο
σημαντικότερος παράγοντας που βοηθά στην μείωση του jitter σε ένα ψηφιακό
σύστημα που περιλαμβάνει περισσότερες της μιας πηγές (εκτός από την
αυτονόητη ανάγκη για ποιοτική σχεδίαση των ίδιων των πηγών -βεβαίως) είναι
ο κεντρικός χρονισμός τους. Καθολικώς υιοθετημένη πρακτική σε
επαγγελματικά περιβάλλοντα, ο χρονισμός τύπου master/slave έχει αρχίσει να
χρησιμοποιήται εδώ και κάποιο καιρό και σε κορυφαία οικιακά συστήματα.
Αυτό που χρειάζεται είναι μια υψηλής ποιότητας γεννήτρια παλμών
συγχρονισμού στις κατάλληλες συχνότητες, οι οποίοι εν συνεχεία
κατανέμονται στις διάφορες συσκευές (πηγές, DACs και επεξεργαστές -αν
υπάρχουν) μέσω μιας ξεχωριστής γραμμής μεταφοράς 75Ω η οποία είναι
τερματισμένη, συνήθως, με βύσματα BNC. Αυτήν ακριβώς την αποστολή εκτελεί
και το Puccini U-Clock ο οποίος παρουσιάστηκε προσφάτως από την dCS,
προσφέροντας 4 εξόδους χρονισμού προς ισάριθμες συσκευές με συχνότητες
ρολογιού 44.1kHz/48kHz. Αν και είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η dCS δεν
αναφέρει πουθενά λεπτομέρειες για το πώς είναι υλοποιημένος ο ταλαντωτής
αναφοράς του U-Clock, είναι εύκολο να το παρακάμψει κανείς επειδή, κατά
πάσα πιθανότητα, η αξία της συσκευής βρίσκεται στην δεύτερη ιδιότητά της,
αυτήν του DDC, μιας διάταξης δηλαδή η οποία μετατρέπει τα δεδομένα που
εμφανίζονται σε μια θύρα USB σε σήμα S/PDIF συμβατό με κάθε DAC
(εννοείται, ότι η ιδέα εδώ είναι να χρησιμοποιηθεί ο κορυφαίος DAC του cd
player Puccini, αν και κάθε άλλος DAC είναι επίσης συμβατός). Η dCS
χρησιμοποιεί ασύγχρονη σύνδεση μέσω USB, επιλογή που σημαίνει ότι η
συσκευή δεν κλειδώνει στον χρονισμό του υπολογιστή (ο οποίος μπορεί να
αλλάξει απροειδοποίητα αν -για παράδειγμα- υπάρχουν και άλλα περιφερειακά
στον δίαυλο). Επιπροσθέτως το Puccini U-Clock βασίζεται στην τεχνολογία
upsampling που χρησιμοποιεί η αντίστοιχη συσκευή της σειράς Scarlatti. Το
U-Clock δέχεται streams από 32 μέχρι 96kS/s και διαθέτει δύο ομοαξονικές
εξόδους S/PDIF. |
