Denon DP-59L

Είναι φυσικά περιττό να γραφτεί για άλλη μια φορά, μια ανάλυση, ακόμα και ως εισαγωγή, για την αναβίωση του δίσκου βινυλίου. Είναι φαινόμενο που διαρκεί, πλέον, πάνω από μια δεκαετία κι έτσι λοιπόν σταματάμε να το αντιμετωπίζουμε ως τέτοιο αλλά ως μια καθημερινή πραγματικότητα. Οι δίσκοι βινυλίου βρίσκονται ξανά στην ζωή, παράγονται κανονικά και με σοβαρά αυξανόμενους ρυθμούς, οι παλιές δισκοθήκες ανατροφοδοτούν κι αυτές την αγορά και το σημαντικότερο απ' όλα είναι ότι προσελκύονται νέοι καταναλωτές. Η "νέα" μόδα, όπως είναι φυσικό, έχει δώσει και την αντίστοιχη ώθηση στους κατασκευαστές του απαραίτητου εξοπλισμού, δηλαδή των πλατό, των βραχιόνων, κεφαλών, καθαριστικών, πλυντηρίων δίσκων κλπ. Νέοι κατασκευαστές, αλλά και παλαιοί παραδοσιακοί, παράγουν καινούργια μοντέλα πλατό, βραχιόνων και κεφαλών για την εξυπηρέτηση αυτής της ανάγκης. Παράλληλα δε, τονώνεται και η αγορά των μεταχειρισμένων συσκευών, καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και για την εξυπηρέτηση του "ονείρου", σε κάποιο αποδεκτό επίπεδο, απαιτούνται αρκετά χρήματα.
Το 1984 η Denon κυκλοφόρησε το DP-59L, μια κλασική σχεδίαση του Ιάπωνα κατασκευαστή, βασισμένη στην λογική της δεκαετίας του 70. Η ίδια, η JVC, και η Kenwood, παρουσίασαν ανάλογες συσκευές με σχεδίαση και δυνατότητες που έμοιαζαν πολύ, ακόμα και οπτικά. Βραχίονες με χαμηλή μάζα, απευθείας μετάδοση της κίνησης στο πλατό, έλεγχος των στροφών με Quartz, αυτόματη ή ημιαυτόματη λειτουργία, ήταν η βασική λογική. Η κατηγορία τιμής που κινήθηκαν αυτές οι συσκευές ήταν η μέση προς υψηλή και βεβαίως, ήδη είχαν να αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρό ανταγωνισμό, από Ευρωπαίους –κυρίως- κατασκευαστές, που αν και δεν διέθεταν το φινίρισμα των Ιαπώνων, είχαν δώσει καλύτερες λύσεις σε βασικά θέματα που αντιμετωπίζει το πικάπ ως συσκευή, όπως η ανάρτηση και η σχεδίαση του βραχίονα. Το DP-59 κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις την L και Μ. Η διαφορά ήταν το ότι στην έκδοση L υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης του pitch έως ±9% με αντίστοιχα ρυθμιστικά στην δεξιά πλευρά του πικάπ. Επίσης υπήρχαν και στο στέλεχος του βραχίονα (το οποίο είναι αποσπώμενο) δύο διαθέσιμες επιλογές, ευθύγραμμο και S shape. Η τιμή του ήταν το 1984 89.400 ιαπωνικά γιεν.
Φυσικά σήμερα το μοντέλο δεν παράγεται, αλλά βρίσκεται σχετικά εύκολα μεταχειρισμένο, σε αρκετά καλές τιμές που το εύρος τους ποικίλει αναλόγως της κατάστασής του. Πρέπει εδώ να σημειωθεί, ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά αξιόπιστη συσκευή, που δεν παρουσιάζει προβλήματα και αυτός είναι κι ένας από τους βασικούς λόγους, μεταξύ άλλων, που επιλέχθηκε για την παρουσίαση αυτή. Φυσικά ο αγοραστής μιας συσκευής αυτού του είδους, πάντα θα πρέπει να έχει υπόψιν του, ότι το σύστημα πλατό-βραχίονας-κεφαλή είναι κάτι εκ φύσεως ευαίσθητο και συνεπώς η αγορά μιας μεταχειρισμένης συσκευής, προϋποθέτει μια στοιχειώδη προσοχή και, κατά την άποψή μου, μια εκ του σύνεγγυς αξιολόγηση του προηγούμενου ιδιοκτήτη και της νοικοκυροσύνης του.

Οι λεπτομέρειες...

Πρέπει καταρχήν να πούμε ότι πρόκειται για μία αντικειμενικά όμορφη και εξαιρετικά προσεγμένη συσκευή. Το deck είναι κατασκευασμένο από φυσικό ξύλο, σύμφωνα με την Denon και περασμένο με γυαλιστερό βερνίκι, που δίνει μια αίσθηση πολυτέλειας. Στην αριστερή πλευρά, στην πρόσθια όψη βρίσκεται ένα μεγάλο-κλασικό logo της Denon, υποδηλώνοντας ότι πρόκειται για ιεραρχικά ανώτερη συσκευή του εργοστασίου. Τα μεταλλικά μέρη του είναι κατασκευασμένα από βουρτσισμένο αλουμίνιο, κατά τα συνήθη ιαπωνικά πρότυπα με εξαιρετικό φινίρισμα. Το πλατό είναι συνολικού βάρους 2,2 κιλών, όχι ιδιαίτερα βαρύ, ειδικά αν συγκριθεί με τις σημερινές κατασκευές, αλλά πάντως "καλό" για τα δεδομένα της εποχής και της κατασκευαστικής λογικής των Ιαπώνων, εκείνη την χρονική περίοδο. Η διάμετρός του είναι 32,5 cm και κατά συνέπεια δημιουργεί μια όμορφη εικόνα με το βινύλιο τοποθετημένο πάνω του καθώς περισσεύει κατά ένα cm περίπου, περιφερειακά του δίσκου.
Στην αριστερή πλευρά, θα βρούμε μια στρόγγυλη επιφάνεια αλουμινίου, που φιλοξενεί δύο διακόπτες, το on-off της συσκευής και το start-stop της περιστροφής του πλατό. Να σημειωθεί εδώ, ότι ενεργοποιώντας το start ενεργοποιείται αυτόματα και το ηλεκτρονικό lift του βραχίονα, οπότε θα χρειαστεί μια προσοχή εδώ σχετικά με την θέση του βραχίονα κατά την εκκίνηση του πλατό. Δεξιά υπάρχει ένα αντίστοιχο παραλληλόγραμμο πλαίσιο, όπου βρίσκουμε μια μικρή οθόνη LCD, η οποία μας πληροφορεί για τις στροφές και μικρά πλήκτρα για την αλλαγή των στροφών και την ρύθμιση και επαναφορά του pitch. Δεξιότερα υπάρχει ο διακόπτης για το lift του βραχίονα, το οποίο είναι ηλεκτρονικό και όχι μηχανικό. Πρέπει να τονίσω εδώ, ότι όλα τα ρυθμιστικά, η οθόνη LCD, η αίσθηση και λειτουργία του lift και τα ρυθμιστικά του βραχίονα λειτούργησαν άψογα, σαν καινούργια, στην συγκεκριμένη συσκευή, μετά από 30 χρόνια χρήσης, κάτι το οποίο υποδηλώνει την ποιότητα της κατασκευής του Ιάπωνα. Η μετάδοση της κίνησης είναι άμεση, οι στροφές ελέγχονται με κρύσταλλο χαλαζία ή κοινώς Quartz και υπάρχει servo για τον αμφίδρομο έλεγχο των στροφών. Το συνολικό βάρος της συσκευής είναι 15 κιλά και εδράζεται σε τέσσερα μεγάλα ελαστικά, κυλινδρικά πόδια, που παίζουν και τον ρόλο την ανάρτησης, καθώς το DP-59L δεν διαθέτει κάτι περισσότερο.
Ένα σημαντικό κομμάτι που αξίζει ιδιαίτερη μνεία είναι ο βραχίονας PCL-59 (ή PCL-59S για το στέλεχος σε μορφή S) που η Denon τον ονομάζει Dynamic Servo Tracer. Έτσι λοιπόν, στην δεξιά πλευρά του block στήριξης του βραχίονα, θα βρούμε δύο περιστροφικά ρυθμιστικά. Το ένα αφορά την ρύθμιση του antiskating και το άλλο την ρύθμιση του damping του βραχίονα, δυνατότητα που μας δίνει κάποιο εύρος σχετικά με την επιλογή των κεφαλών που μπορούμε να τοποθετήσουμε στον PCL-59. Κατά τα άλλα οι υπόλοιπες ρυθμίσεις του βραχίονα είναι οι κλασικές, δηλαδή βάρος ανάγνωσης με δυνατότητα μικρομετρικής ρύθμισης, ρύθμιση του VTA, και ρύθμιση του αζιμουθίου του shell της κεφαλής. Θα βρούμε επίσης και μια μεγάλη βίδα, στο πάνω μέρος, για την αφαίρεση του στελέχους του βραχίονα, προκειμένου να τοποθετήσουμε άλλο.

Επί τω έργω...

Η πρώτη σκέψη, όσον αφορά την επιλογή της κεφαλής ήταν να τοποθετηθεί μια του ιδίου εργοστασίου και οι λόγοι ήταν, βασικώς, τρεις. Πρώτα-πρώτα να είναι διαθέσιμες και εν προκειμένου υπήρχαν δύο μοντέλα, η DL 103R και η DL 110. Μετά, δικαίως θα σκεφτεί κάποιος την πιθανότητα της καλής συνεργασίας μεταξύ τους, καθότι ο κατασκευαστής είναι ο ίδιος. Τρίτο και πονηρότερο, να διαπιστώσουμε το κατά πόσο το Dynamic Servo Tracer σε ένα Low Mass βραχίονα δουλεύει, δεδομένου ότι ειδικά η 103R είναι μια πολύ (μα ποοοολύ) μπελαλίδικη κεφαλή με ιδιαίτερα χαμηλή ενδοτικότητα (5 x 10-6 cm/dyne) με αποτέλεσμα να θέλει μεγάλης μάζας βραχίονες. Έτσι λοιπόν, η 103R τοποθετήθηκε ως πρώτη επιλογή, και το πικάπ συνδέθηκε με τα υπόλοιπα συνοδά για να αξιολογηθεί. Χρησιμοποιήθηκε το EAR 834P ως στάδιο phono σε έναν Threshold T3 με τελικό τον Audio Research D 300. Ηχεία τα Xanadu της Audio Spectrum και πικάπ αναφοράς το Audiomeca J1 με τον SL-5 και κεφαλή της Dynavector 17 D3. Ήταν πέρα για πέρα προφανές από την αρχή, με κάθε πιθανή ρύθμιση, ότι ο βραχίονας αυτός χρειάζεται μια κεφαλή με υψηλότερη ενδοτικότητα. Καμία ρύθμιση του damping δεν έδωσε το επιθυμητό αποτέλεσμα, ακόμα κι όταν προστέθηκε extra βάρος στο shell προκειμένου να αυξηθεί η μάζα του βραχίονα. Ο συντονισμός ήταν πολύ έντονος και μάλιστα πολύ ψηλά (περίπου στα 20 με 21Hz) συνεπώς κάθε προσπάθεια να αξιολογηθεί το σύστημα δεν είχε νόημα. Το ίδιο, σε λιγότερο βαθμό, αλλά πάντως ενοχλητικό συνέβη και με την DL 110. Έτσι εγκαταλείφθηκε η ιδέα των Denon και επιστρατεύτηκε η Ortofon MC 20 Supreme μια κεφαλή κινητού πηνίου με υψηλή ενδοτικότητα.
Εδώ τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Ήταν σαφές ότι ο βραχίονας και η κεφαλή συνεργάστηκαν άψογα και έδωσαν ένα καθόλα άρτιο αποτέλεσμα έτσι ώστε να μπορέσει να αξιολογηθεί το σύστημα. Πρέπει να τονίσω, ότι με την συγκεκριμένη κεφαλή, σε διαφορετικές ρυθμίσεις του damping , το σύστημα "άκουγε" κανονικά και έτσι μετά από ακροάσεις δίσκων κατάλληλων για αυτού του είδους την αξιολόγηση, η ρύθμιση τοποθετήθηκε στο κάτι λιγότερο από το 1, με όριο το 2,5.
Είναι σαφές από την αρχή ότι έχουμε να κάνουμε με ένα καλό σύστημα αναπαραγωγής δίσκων βινυλίου. Και εξηγούμαι: Δεν είναι το πιο αθόρυβο πικάπ που έχουμε ακούσει αλλά είναι αρκετά ήσυχο χωρίς κανένα ενοχλητικό πρόβλημα. Η έλλειψη κανονικής ανάρτησης δεν το κατατάσσει σε αυτά τα πικάπ όπου η άρθρωση του χαμηλού και ο ρυθμός τους είναι κορυφαία, αλλά δεν υπάρχει ούτε υποψία ανάδρασης αφενός, και αφετέρου ένα παχάκι που έχει χαμηλά μάλλον για ευχάριστος ευφωνικός χρωματισμός ακούγεται παρά σαν πρόβλημα. Μεσαία και υψηλά όμορφα και ευφωνικά με μια μικρή απόκλιση προς το λαμπρό, κάτι που σε κάποιους πιθανόν να αρέσει. Σε αυτούς που δεν αρέσει, ας κατεβάσουν μια ιδέα το VTA κι όλα καλά. Η εικόνα και η υποθετική σκηνή αναπλάθονται ωραία και χωρίς προσπάθεια από την πλευρά του ακροατή. Πρέπει να σημειώσουμε τέλος, ότι με βάση την εμπειρία μας, το καπάκι κατά την διάρκεια της χρήσης του πλατό πρέπει να αφαιρείται.

Τελικώς...

Το πικάπ αυτό βρίσκεται μεταχειρισμένο από 800 έως και 1800 περίπου ευρώ, εννοείται αναλόγως κατάστασης και πάνω σε αυτή την βάση μπορούμε να το αξιολογήσουμε, καθώς αν κάποιος ψάχνεται για κάτι καλύτερο και χωρίς οικονομικούς περιορισμούς, σίγουρα μπορεί να βρει κάτι διαφορετικό. Αν όμως κάποιος, "γουστάρει" και λίγο τα vintage, χρειάζεται μια πραγματικά καλή συσκευή αναπαραγωγής και θέλει και μια τόνωση των αναμνήσεών του, σας βεβαιώ ότι πρόκειται για μια πολύ γοητευτική συσκευή, από κάθε άποψη.