24.06.2005
Μπορεί να ακούγεται σαν μία ακόμη
από αυτές τις ανυπόφορα απλοικές φήμες που κατά καιρούς βλέπουν το φώς της
δημοσιότητας αλλά, τα πράγματα είναι μάλλον διαφορετικά: Βλέπετε, ένα
πραγματικό σύστημα απεικόνισης σε τρείς διαστάσεις χωρίς την ανάγκη χρήσης
ειδικών γυαλιών μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε σοβαρότερες εφαρμογές από
αυτές της απλής καθημερινότητας, στην απεικόνιση των πεδίων μάχης για
παράδειγμα ή στην ιατρική. Αυτός είναι και ο λόγος που η ιδέα
προέρχεται από τον Harold Garner, βιοχημικό και ειδικό στην φυσική του
πλάσματος, με έδρα το πανεπιστήμιο του Texas, ο οποίος, εκτός όλων αυτών
συνεργάζεται και με την Texas Instruments. H ιδέα του είναι απλή (που λέει
ο λόγος...): Αντί να χρησιμοποιεί το DMD (τον βασικό μηχανισμό δημιουργίας
εικόνας στους προβολείς DLP, που βασίζεται σε μικρο-καθρέπτες
για την εκτροπή του φωτός) για να διαμορφώνει μια πηγή λευκού φωτός, την
χρησιμοποιεί για να διαμορφώνει laser σε μορφές δύο διαστάσεων οι οποίες
επαναλαμβανόμενες στον χώρο δημιουργούν εικόνες αντικειμένων τριών
διαστάσεων (δανειζόμενος, από ό,τι καταλαβαίνουμε, κάποιες τεχνικές της
ιντερφερομετρίας). Η τεχνολογία LCD χρησιμοποιήθηκε για την δημιουργία
μίας κατάλληλης οθόνης που είναι ένα από τα πλέον δύσκολα σημεία της
τρισδιάστατης προβολής (η οθόνη πρέπει να έχει όγκο, γι' αυτό πολλά
συστήματα 3d χρησιμοποιούν διάφορα είδη ομίχλης, αλλά αυτή η μέθοδος δεν
προσφέρει επαρκή ανάλυση για τηλεόραση): Ο Garner πειραματίζεται με την
χρήση ενός μεγάλου αριθμού πολύ λεπτών LCD των οποίων η διαφάνεια
ελέγχεται από το σύστημα (δημιουργώντας έτσι έναν μηχανισμό τρισδιάστατης
σάρωσης). Το ενδιαφέρον σημείο στην όλη υπόθεση είναι ότι οι απαιτήσεις σε
ρυθμό δεδομένων είναι επαρκώς χαμηλές ώστε να εξυπηρετούνται από τα
υπάρχοντα συστήματα εκπομπής. Η εικονοληψία θα γίνεται από πολλές
κάμερες σε διαφορετικές γωνίες. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει εγκατάσταση
τρισδιάστατων HUDs σε μαχητικά αεροσκάφη από το 2008, και την πρώτη
προβολή τηλεοπτικού προγράμματος το 2015. |
