| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Buzzcocks -
Buzzcocks, Primal Scream
- Dirty Hits, Elvis Presley - 2nd To
None, Solar Sides Selections presents Immaculate
Ibiza, K's Choice - 10
1993>2003 Ten Years Of, Howard Maple - Mapleism |
|
|
|
Buzzcocks - Buzzcocks
(Cherry
Red/Hitch-Hyke) |
 |
| ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Sick City Sometimes |
27
χρόνια μετά από την ίδρυσή σου κυκλοφορείς με κάθε θράσος άλμπουμ
που θα ζήλευαν χιλιάδες γκρουπ που βρίσκονται στο έτος 0. Ε, τότε
είσαι σίγουρα "παιδί" του punk.
O Pete Shelley μάλλον πήγε να
ξεγελάσει κόσμο με το περυσινό "Buzzkunst". Μαζί με τον Howard
Devoto ηχογράφησαν τα keyboards μπροστά από τις κιθάρες τους και
περίμεναν να δουν πόσο εντυπωσιασμένο θα μείνει το κοινό. Εκείνο
ξαφνιάστηκε ευχάριστα από την εναλλαγή, ξεκινώντας διάφορες θεωρίες
για την τροπή που πήραν τα πράγματα. Φοβερή η μπλόφα. Η ολομέτωπη
επιστροφή στο ύφος των παλιών (πολύ) καλών ημερών είναι γεγονός και
άντε τώρα εσύ να αρχίσεις να ανασκευάζεις και να ξαναπαίζεις air
guitar τώρα που είχες ξεσυνηθίσει. Χωρίς τον αυθεντικό Buzzcocks
Devoto, αλλά με τον υπερπολύτιμο Steve Diggle δίπλα του ο Pete
Shelley, ανεβάζει τις δίδυμες φωνές και κιθάρες στο maximum και
δείχνει στους νεώτερους γιατί μετά τους Clash και τους Sex Pistols η
βρετανική Αγία Τριάδα του punk συμπληρωνόταν μόνο με το όνομά τους.
Ίδια απαράλλαχτη, εντυπωσιακή αίσθηση της μελωδίας, επιθετικός
σχολιασμός που ξέρει πόσα χρόνια κουβαλάνε τα γκρίζα του μαλλιά και
έτσι δεν γίνεται γραφικός, οργισμένος πιτσιρικάς σε καμία στιγμή και
αίσθηση ότι αυτή η μπάντα επανέρχεται μετά από break μίας εβδομάδας
από την κυκλοφορία του "Ever Fallen In Love". Άλμπουμ "μονορούφι" το
"Buzzcocks" σε κάνει να αναρωτιέσαι για τις δυνάμεις και τις
δυνατότητες που έχουν τα παλιά σκαριά... |
|
|
|
Primal Scream - Dirty
Hits
(Columbia/Sony) |
 |
| ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Autobahn
66 |
Οι "Βρώμικες Επιτυχίες" των Primal
Scream αποδεικνύουν το εξής σημαντικό. Ότι καθ' όλη τη διάρκεια της
καριέρας του το συγκρότημα προτιμούσε να μετανιώνει για κάτι που
είχε κάνει, παρά για κάτι που δεν είχε τολμήσει.
Ο Bobby
Gillespie θα μπορούσε να θεωρηθεί ο David Bowie της γενιάς του. Από
leather feedback rocker στα πρώτα βινύλια των Primal Scream (αυτή
την φάση του την έχει παραλείψει στο CD), μετατράπηκε σε acid raver,
αντίγραφο των Mick Jagger, ψαγμένο βρετανό, για να καταλήξει
punk/noise μάχιμος με συμπτώματα Kraftwerk μανιοκαταδίωξης.
Λογικό ήταν να το "χάσει" κάπου στη διαδρομή, αλλά κάθε φορά που το
"έβρισκε" και πάλι, επέστρεφε θριαμβευτής. Από το πρώτο "Loaded" που
παραζάλισε κόσμο κάνοντας το "We're gonna have a party" motto
αυτοσκοπό ζωής, μέχρι το τελευταίο "Autobahn 66" που μυρίζει από
χιλιόμετρα άσφαλτο γερμανικής εθνικής οδού, οι Primal Scream έπαιξαν
με τις επιλογές τους, πετώντας τις στον αέρα και βλέποντας πόσο
θόρυβο θα κάνουν ας πούμε κομμάτια όπως τα "Swastika Eyes" και "Kill
All Hippies" όταν θα πέσουν κάτω, και όχι ζυγίζοντάς τις με το δράμι
μην τυχόν και τσαλακωθούν οι "προσωπικότητες". Η συνολική εικόνα
αυτού του ρεπερτορίου είναι τιμητική και απολαυστική όπως το
καινούργιο remix του "Some Velvet Morning"... |
|
|
Elvis Presley - 2nd To None
(RCA/BMG) |
 |
| ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Rubberneckin |
H
συλλογή του 2002, "30 #1 Hits", έκανε θραύση και έτσι ένα Elvis
comeback δεν θα έβλαπτε κανένα. Και δόξα τω Θεό, ο μακαρίτης είχε
και ένα σωρό επιτυχίες στην άκρη...
Τα μάζεψε από εδώ, τα μάζεψε
από εκεί, η περυσινή συλλογή, αλλά όλο και κάτι επιτυχίες της
περίσσεψαν. Έτσι ήρθαν οι ενισχύσεις για να καλυφθούν τα κενά. Που
και πάλι όμως δεν έκλεισαν όλα αφού τα κριτήρια του άλμπουμ είναι
ψιλοασαφή. Είναι επιτυχίες που πήγαν στο νούμερο ένα; Και σε ποια
χώρα; Και γιατί να μην είχαμε καλύτερα τραγούδια από τα διάφορα
"Rock-a-Hula Baby", που, καλός ο Βασιλιάς δεν λέω, αλλά το
συγκεκριμένο πρέπει να του "στάθηκε" στο λαιμό από την πρώτη στιγμή
που το είπε. Τέλος πάντων, εδώ θα βρείτε τα γνωστά "That's All
Right", "Blue Suede Shoes", "I Got Stung", "Little Sister",
"Kentucky Rain", "Always On My Mind", "You Don't Have To Say You
Love Me" (πολύ καλή διασκευή στο τραγούδι της Dusty Springfield,
αλλά και τα λιγότερο φημισμένα αλλά πολύ ενδιαφέροντα "Α Mess Of
Blues", "Memories", "Love Me" και "Don't Cry Daddy". Και αφού ο
Junkie XL έκανε το θαύμα του με το "A Little Less Conversation"
πέρυσι, o Paul Oakenfold αναλαμβάνει το "Rubberneckin΄" για να
επαναλάβει την remix έκπληξη. Τουτέστιν "Well It's One For The
Money"... |
|
|
Solar Sides Selections presents Immaculate
Ibiza
(Apricot/Protasis) |
 |
Όχι,
όχι μην τρέχετε να φύγετε. Δεν θα ακούσετε ακόμα μία συλλογή που
εκθειάζει το θέρετρο και την απόλυτη ηχητική αδιαφορία που (συνήθως)
αποπνέει. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει εδώ. Εδώ το lounge δεν
ντρέπεται γι' αυτό που είναι.
Δεν φταίμε εμείς. Γεμίζει ο τόπος
από συλλογές που "εσωκλείουν" τους ήχους "των ονείρων μας" και της
"χαλάρωσης που πάντα ψάχναμε" και τα βλέφαρα μας κλείνουν τόσο βαριά
που δεν ανοίγουν ούτε με γρύλο. Και μετά κοιτάς με μισό μάτι ότι
μπαίνει στο σχετικό "file under". Δεν ξέρουμε εάν την διαφορά την
κάνει ότι η συλλογή έχει φτιαχτεί από residents DJ's αλλά και
κατοίκους του νησιού, ωστόσο καταλαβαίνεις από χιλιόμετρα ότι το
"Immaculate Ibiza" δεν αντικαθιστά απλώς μία γερή ποσότητα tavor,
αλλά αποτυπώνει το περιβαλλοντολογικό vibe του νησιού με την
πρέπουσα ηλεκτρονική παρέμβαση. Οι ανάσες του νησιού και της
έμπνευσης των Manolo Diaz, Misa Criolla, Lovers Lane & Bruno,
Ohm-G & Bruno, Deep & Wide, Solar Sides, DJ Pippi, The
Megamorph, Over Soul και φυσικά του Jose Padilla, δεν
αναισθητοποιούν την αίσθηση της ακρόασης όσο την ναρκώνουν όσο
χρειάζεται για να βρίσκεσαι σε μία κατάσταση υπόγειας ευφορίας. Δεν
πειράζει που κρύωσε ο καιρός. Τώρα μπορεί να σας αρέσει περισσότερο
η Ibiza... |
|
|
K's Choice - 10 1993>2003 Ten Years
Of
(Epic/Sony) |
 |
Ένα
το μεγάλο ερώτημα στην περίπτωση των βέλγων K' Choice. Θα τους
μνημονεύει κανένας μετά από άλλα δέκα χρόνια για άλλο κομμάτι πέρα
από το "Not An Addict"; H συλλογή μετά τα καλύτερα μιας δεκαετίας
προσφέρεται για συμπεράσματα.
Στο εξαιρετικό σινγκλ "Not An
Addict" οφείλουν το γεγονός ότι μπορούν να κυκλοφορούν best of δέκα
χρόνια αργότερα και ότι δεν ανησυχούν για την υστεροφημία τους. Όμως
η φωνή της Sarah Bettens και η κιθάρα του αδελφού της Gert σκάρωσαν
και άλλα εύληπτα ροκ κομμάτια στην πορεία τους, που εάν βρίσκεσαι
στην σωστή πνευματική κατάσταση μετά από τόσο καιρό θα τα θυμάσαι με
την πρώτη. Το "Believe", το "Almost Happy", το "I Smoke A Lot", το
"Everything For Free" ανήκουν στην μεγάλη των mainstream ροκ σχολή,
κάτι που φυσικά δεν είναι κακό εάν δεν έχεις προηγουμένως υπογράψει
την υποταγή σου μέχρι και στην τελευταία δέσμευση που αναγκαστικά
σου βάζει εκείνη για να δεχτεί στους κόλπους της. Κάνοντας το μπαμ
την εποχή που το grunge έπνεε τα λοίσθια, οι K's Choice κρατήθηκαν
στα δύσκολα χρόνια που επακολούθησαν. Με την αξία τους, δηλαδή με
καλά τραγούδια, όπως τα τρία ακυκλοφόρητα σινγκλς τους που θα βρείτε
εδώ ("Losing You", "Virgin State Of Mind", "Until I'm Fine").
Και τώρα...ξαναβάλτε το "Not An Addict"... |
|
|
Howard Maple - Mapleism
(Beatservice/Groovy Garden) |
 |
Και
το κερασάκι της εβδομάδας. Ο νορβηγός Howard Maple, κάποτε κλασικός
κιθαρίστας, αφού "πούλησε την ψυχή του" σε ένα Roland Juno 106 και
ένα Korg Polysix, τώρα παίρνει σε αντάλλαγμα τους
ηλεκτρονικούς/hip-hop πόθους του.
Το δεύτερο άλμπουμ του Howard
Maple και πρώτο για την Beatservice (το ντεμπούτο του "Inside" θα το
βρείτε μόνο εάν πάτε κάνετε καμία βόλτα από το Όσλο), μοιράζεται σ'
ένα σωρό ερεθίσματα. Ξέρει πως τον ελκύουν τα downbeat θέματα
("Red", "Balance"), όμως επίσης ξέρει πως λίγο σκληρό ragga του
είναι απαραίτητο ("Riddim Checka Part One"). Δεν μπορεί να πει όχι
σε ατμοσφαιρικές γυναικείες φωνές όπως της Anja Vister των Flunk
("Springtime"), αλλά ούτε στα hip-hop vibes ενός MC όπως ο Salvador
των Dark Side Of The Force ("Sal-Qaeda"). Γνωρίζει ότι η electronica
είναι η βάση του, όπως επίσης γνωρίζει ότι δεν θα απαρνηθεί ποτέ
ευμεγέθη ψήγματα από την πλευρά της μαύρης έκφρασης και της dub
παράδοσης ("You Guessed It Mr. Maple"). Άνισος και όχι τόσο
ξεκάθαρος ως προς τους προσανατολισμούς του, ο Howard Maple
βρίσκεται ωστόσο στον σωστό δρόμο της πολυσυλλεκτικότητας που όταν
γίνει μεστή ολότητα τότε μπορεί να μιλάμε για πολύ σπουδαία
πράγματα. Εάν αυτό γίνει στο αμέσως επόμενο άλμπουμ δεν θα αποτελεί
έκπληξη. |
|
| |
