Είναι γεγονός ότι το βιβλίο καλόν είναι να μην κρίνεται από το εξώφυλλο του, ενίοτε ούτε και από τον τίτλο του. Από την άλλη, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν απέφυγα τον πειρασμό να ερμηνεύσω τις προθέσεις του Masciarotte από την επιλογή του συνολικού τίτλου: “To Serve & Groove: A Comprehensive Compendium of Numerically Disposed Mellifluous Servitude”. Αφήνω την, κατά λέξη, μετάφραση στα ελληνικά ως εργασία για το σπίτι και αρκούμαι στο να δηλώσω ότι τίτλοι βιβλίων και άρθρων που ξεπερνούν την μια αράδα είναι πιθανόν να δηλώνουν την τάση του συγγραφέα να μην υπέρ-απλουστεύει τα πράγματα, να μην χαρίζεται στον αναγνώστη και να μην συμμετέχει στην γνωστή κουλτούρα της ήσσονος προσπάθειας και των “tips”, φαινόμενα που τείνουν αποτελέσουν μάστιγα στον χώρο του audio.
Ο Masciarotte είναι άνθρωπος του χώρου του επαγγελματικού audio και σύμφωνα με το συνοπτικό βιογραφικό που υπάρχει στο τέλος του βιβλίου έχει συνεργαστεί με αρκετούς επώνυμους εργοδότες (ανάμεσά τους η Sony και η Apple), έχει απασχοληθεί ως μηχανικός ήχου και έχει ένα μικρό παρελθόν ως εκπαιδευτικός. Τα πάνω από 100 άρθρα που έχει γράψει σε κλαδικά περιοδικά και η συμμετοχή του σε συνέδρια των “γνωστών υπόπτων” οργανισμών (SMPTE, AES, κλπ) αφήνουν αρκετές υποσχέσεις για ένα στρωτό και κατανοητό κείμενο.
Το Serve & Groove δεν είναι ένα μικρό βιβλίο (ξεπερνά κατά τι τις 200 σελίδες στην ηλεκτρονική του έκδοση) και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο συγγραφέας δεν θεωρεί σχεδόν τίποτε ως προαπαιτούμενο, χτίζοντας από την αρχή το γνωστικό οικοδόμημα που απαιτείται για να κατανοήσει, να αξιολογήσει και -εν τέλει- να συνθέσει κανείς ένα σύστημα αναπαραγωγής αρχείων μουσικής. Ο αναγνώστης θα βρει μια καλή εισαγωγή για τον αναλογικό και τον ψηφιακό ήχο όπου επεξηγούνται όλοι οι βασικοί όροι επάνω στους οποίους βασίζονται τα επόμενα κεφάλαια και επιπροσθέτως, όπου κρίνει σκόπιμο, ο Masciarotte δεν διστάζει να αφιερώσει την απαραίτητη παράγραφο για να εξηγήσει, επί τόπου, διάφορα δύσκολα σημεία, ή να αναφερθεί σε απόψεις και τάσεις γύρω από ένα θέμα. Κάθε κεφάλαιο διαθέτει μια μικρής έκτασης ανακεφαλαίωση, ώστε ο αναγνώστης να παγιώσει μια συνολική εικόνα για τις γνώσεις που αποκόμισε και τη θέση τους στο συνολικό θέμα.
Η οργάνωση του βιβλίου περιλαμβάνει κεφάλαια για τους μετατροπείς d/a και τις δυνατότητες σύνδεσής τους με τον υπολογιστή, για τα μέσα και τις μεθόδους αποθήκευσης των αρχείων, για τον τρόπο κωδικοποίησης του περιεχομένου (μαζί με μια λίστα δικτυακών τόπων όπου μπορεί να βρει κανείς αρχεία, αρκετά λεπτομερή ώστε να περιλαμβάνει κωδικοποίηση και ανάλυση, ανά δικτυακό τόπο) καθώς επίσης και ένα κατεξοχήν συμβουλευτικό κεφάλαιο όπου περιγράφονται τέσσερα πλήρη συστήματα διαφορετικού επιπέδου (και τιμής).
Τα δύο σημαντικότερα κεφάλαια είναι, φυσικά, αυτά που ασχολούνται με τον υπολογιστή και το λογισμικό που θα τρέξει σε αυτόν. Εδώ, υπάρχουν καλά και κακά νέα: Ο Masciarotte, παρασυρόμενος ίσως από το περιβάλλον στο οποίο έχει συνηθίσει να εργάζεται έχει αφιερώσει αποκλειστικά τα κεφάλαια αυτά σε υπολογιστές Apple αφήνοντας “εκτός” τις λεπτομέρειες που αφορούν στους χρήστες άλλων λειτουργικών συστημάτων (Windows και Linux). Αυτό, κατά τη γνώμη του υπογράφοντος είναι κάτι που αδικεί την όλη προσπάθεια και θα πρέπει να αλλάξει σε κάποια επόμενη έκδοση για δύο λόγους: Πρώτον, δεν είναι σωστό ένα βιβλίο, προερχόμενο μάλιστα από έναν -έστω περιστασιακό- ακαδημαϊκό να περιορίζεται και σε τελική ανάλυση να “φωτογραφίζει” συγκεκριμένα προϊόντα και τεχνολογίες (άλλωστε, ο τίτλος του βιβλίου δεν αφήνει περιθώρια για μια τέτοια μονόπλευρη προσέγγιση!). Δεύτερον, τίποτε -μέχρι σήμερα- δεν έχει δείξει ότι τα συστήματα της Apple είναι η καλύτερη λύση, ούτε -φυσικά- υπάρχει κάτι που εγγυάται ότι αυτό θα ισχύσει στο εγγύς ή το απώτερο μέλλον. Ως εκ τούτου, δικαιούμεθα να περιμένουμε λίγη παραπάνω δουλειά στο κομμάτι αυτό στην οποία δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να περιλαμβάνεται και μια συγκριτική παρουσίαση της κάθε μιας από τις τρεις πλατφόρμες (Apple, Windows, Linux) με βάση τεχνοκρατικά κριτήρια. Στα καλά νέα, τώρα, το βιβλίο περιγράφει πολύ αναλυτικά τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να στηθεί ένας υπολογιστής που τρέχει λειτουργικό της Apple ώστε να είναι προσανατολισμένος στην ηχητική ποιότητα (με λίστα για τις λειτουργίες που θα πρέπει να απενεργοποιηθούν ή να ρυθμιστούν διαφορετικά) και κάνει μια εκτεταμένη παρουσίαση/ανάλυση του διαθέσιμου λογισμικού (γίνεται αναφορά σε τουλάχιστον 15 players, συμπεριλαμβανόμενων του Amarra, του Decibel, του Ecoute, του Fidelia, του VLC και άλλων) ενώ περιγράφονται και οι διάφορες δυνατότητες οι οποίες έχουν σημασία για την audiophile αναπαραγωγή όπως είναι το playback μέσω μνήμης RAM, χωρίς κενά (gapless), το integer mode, η χρησιμότητα των plug-ins και οι δυνατότητες τηλεχειρισμού. Αρκετά ενδιαφέρουσες πληροφορίες δίνονται επίσης γύρω από τα θέματα του transcoding και του sample rate conversion ώστε ο χρήστης να μπορεί να εκτιμήσει την σημασία τους και την επίπτωσή τους στην τελική ποιότητα. Το κείμενο, τέλος περιλαμβάνει αναφορές στο λογισμικό για το ripping και το encoding.
Το βιβλίο είναι γραμμένο σε πολύ στρωτά αγγλικά και είναι, κατά τη γνώμη μου, ιδιαίτερα κατανοητό από αναγνώστες των οποίων η μητρική γλώσσα δεν είναι η αγγλική και στην ηλεκτρονική του μορφή είναι ευανάγνωστο και καλοσχεδιασμένο, με σαφή και αισθητικώς άρτια σχέδια και πίνακες (όπου χρειάζονται) ενώ όπου απαιτείται από το κείμενο παρατίθενται εικόνες από τα μενού των σχετικών εφαρμογών.
Είναι διαθέσιμο σε διάφορα ηλεκτρονικά φορμά (ανάλογα με τον αναγνώστη e-Book που διαθέτει κανείς) αλλά και σε συμβατική, εκτυπωμένη μορφή. Περισσότερες πληροφορίες (και σχετικά links) μπορεί να βρει κανείς στον δικτυακό τόπο της εκδοτικής εταιρίας, στην παράγραφο “Retail Outlets”.