GoldenEar Triton Seven.

Η ψευδοανηχοϊκή μέτρηση της ευαισθησίας του Triton Seven αποκαλύπτει ένα ηχείο με πολύ ουδέτερη συμπεριφορά στην μεσαία περιοχή και στις κατώτερες υψηλές συχνότητες (μέχρι, περίπου, τα 3kHz, όπου η σχετική καμπύλη παρουσιάσει μικρές μόνο διακυμάνσεις που δεν ξεπερνούν τα 2dB. Η μέση ευαισθησία για την περιοχή 200Hz-20kHz υπολογίστηκε στα 85.4dBSPL και με βάση αυτήν, το πιο σημαντικό εύρημα είναι μια μείωση της ευαισθησίας μεταξύ 3.7kHz και 5.3kHz (περί τα 6dB) καθώς και μια τάση ενίσχυσης των υψηλών συχνοτήτων, πάνω από τα 10kHz, η οποία κορυφώνεται στα 13kHz περίπου. Από το διάγραμμα, είναι αισθητή η απουσία κάποιο συντονισμού στο τουίτερ, γύρω και πάνω από τα 20kHz.
H συνολική απόκριση του ηχείου, η οποία προκύπτει από την ένωση near field μετρήσεων στις χαμηλές συχνότητες και ψευδοανηχοϊκής μέτρησης επί του άξονα για τις μεσαίες/υψηλές, δείχνει μια αρκετά ισορροπημένη σχεδίαση με μέση ευαισθησία η οποία υπολογίστηκε κοντά στα 87dBSPL. Το εύρος του ηχείου υπολογίστηκε στα 49Hz-24kHz με όριο αποκοπής τα -3dΒ, ενώ με ένα πιο ρεαλιστικό όριο (-6dB) η αντίστοιχη περιοχή είναι 38Hz-26kHz. Η GoldenEar έχει επιλέξει μια τυπική “ρύθμιση” χαμηλά, με 4dB ενίσχυσης στα 110Hz και τα βασικά χαρακτηριστικά που αποκάλυψε η ανηχοϊκή μέτρηση παραμένουν, δηλαδή το ηχείο έχει μια ομοιογενή μεσαία περιοχή (με εύρος τρεις, περίπου οκτάβες), μια ορατή πτώση της ευαισθησίας στην περιοχή 3KHz-7kHz και μια ήπια ενίσχυση στην περιοχή μεταξύ 10-20kHz. Στο σύνολο του φάσματος η απόκριση παραμένει μέσα σε ένα δίαστημα ±5dB.
Αρκετό ενδιαφέρον έχει η σύγκριση της απόκρισης επί του άξονα (ο οποίος, στην περίπτωση της συστοιχίας D'Appolito συμπίπτει με τον άξονα του τουίτερ) με την μέση απόκριση, η οποία λαμβάνει υπόψιν της και την αλλαγή της συμπεριφοράς εκτός άξονα. Εδώ, οι δύο καμπύλες βρίσκονται πολύ κοντά η μια στην άλλη, με διαφορές στην περιοχή των 2dB στην περιοχή πάνω από τα 10kHz, μια ιδιαίτερα ομαλή συμπεριφορά, η οποία δείχνει ότι η, χαρακτηριστική για την συστοιχία D'Appolito, μείωση της ευαισθησίας εκτός άξονα στο κάθετο επίπεδο είναι, στην περίπτωση του Seven, μάλλον μικρή.

Η συμπεριφορά του μικρού Triton, ως φορτίο, μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλή. Τυπικώς, το ηχείο είναι 4Ω, με το ελάχιστο μέτρο της εμπέδησης να φτάνει μέχρι τα 4.1Ω στα 200Hz, επομένως βρίσκεται μέσα στα όρια κάθε αξιοπρεπούς ενισχυτή. Επιπροσθέτως, η διακύμανση της αντίστασης είναι μικρή (η μέγιστη τιμή είναι 12.9Ω στα 75Hz) κάτι που αφήνει ελπίδες για σωστή, χωρίς διακυμάνσεις στην απόκριση, οδήγηση ακόμη και από στάδια ισχύος με μικρό συντελεστή απόσβεσης. Αντίστοιχα καλή είναι και η φασική συμπεριφορά της εμπέδησης με διακυμάνσεις που δεν ξεπερνούν τις +32° (επαγωγική, στα 60Hz) και τις -28° (χωρητική, στα 90Hz).
Στο πεδίο του χρόνου, η συμπεριφορά δεν αφήνει περιθώρια για παράπονα. Το τουίτερ είναι συνδεδεμένο σε αντιστροφή φάσης και η μετάβαση στα μιντ/γούφερ γίνεται με ελάχιστα ορατά προβλήματα (τα οποία μπορεί κανείς να δει στα 3.1mS περίπου, στην σχετική καμπύλη). Η απόσβεση των χαμηλών συχνοτήτων γίνεται ομαλά.

Το διάγραμμα των αποσβεννυμένων φασμάτων περιλαμβάνει μόνο έναν έντονο συντονισμό, γύρω από τα 4kHz (με χρόνο απόσβεσης 2.5mS/-25dBr) και δύο μικρότερους, στα 9.6kHz (1.4mS) και στα 16kHz (0.8mS).
Το πολικό διάγραμμα του Seven, στο οριζόντιο επίπεδο, υποδηλώνει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ηχείο που εκπέμπει στον χώρο πολύ ομαλά. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και για συχνότητες στην περιοχή των 16kHz η εξασθένηση είναι σαφώς μικρότερη των -6dB για γωνίες ±30° και μόνο ο λοβός των 20kHz “στενεύει” γρήγορα, αν και ιδιαίτερα ομαλά, εκτός άξονα. Το εύρημα αυτό εξηγεί, εν μέρει, τις μικρές διαφορές μεταξύ της μέσης και της on-axis απόκρισης και με δεδομένο έναν τυπικό χώρο, επιτρέπει την ακρόαση του ηχείου από σχετικώς μεγάλες αποστάσεις, καθώς το πεδίο αντήχησης που αυτό δημιουργεί αναμένεται να είναι ισορροπημένο.

Τέλος, η καμπίνα του Seven φαίνεται να είναι αρκετά στιβαρή καθώς οι χρωματισμοί στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων είναι χαμηλοί: Στην πλευρική επιφάνεια οι επιταχύνσεις κινήθηκαν γύρω και κάτω από τα 80dBm/sec² μέχρι τουλάχιστον τα 500Hz. Ο ισχυρότερος συντονισμός βρίσκεται στα 750Hz, τόσο για τις πλευρές όσο και για την μπάφλα του ηχείου, η οποία φαίνεται να είναι λίγο πιο “ζωηρή” εμφανίζοντας μια μεγαλύτερη σειρά συντονισμών, με τον πρώτο στα 250Hz (η μέτρηση έγινε στην κεφαλή του ηχείου, στο ύψος, περίπου, του τουίτερ).