Ideon Audio Absolute

Για την εργαστηριακή αξιολόγηση, χρησιμοποιήθηκε η ομοαξονική είσοδος της συσκευής (BNC) με σήματα 24-bit/96kHz, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Ως έξοδος, χρησιμοποιήθηκε η balanced ενώ οι υπόλοιπες παράμετροι ρυθμίστηκαν ως εξής: Oversampling ενεργοποιημένο, φίλτρο Brickwall, Jitter Eliminator ενεργοποιημένο (16384 FSL), Dithering ενεργοποιημένο, Aποέμφαση απενεργοποιημένη. Εννοείται ότι σε μετρήσεις όπου απαιτήθηκε αλλαγή κάποιας από αυτές τις παραμέτρους, αυτό αναφέρεται ρητώς.
Το ψηφιακό interface του Absolute είναι πολύ καλό σε θέματα καταστολής του εισερχόμενου jitter. Όλες οι σχετικές καμπύλες βρίσκονται κάτω από τα -50dB, επίδοση η οποία είναι από τις καλύτερες που έχουμε μετρήσει και επιτρέπει στον χρήστη να χρησιμοποιήσει ψηφιακές πηγές μέτριας ποιότητας στο θέμα αυτό.
Αν και το αποτέλεσμα των μετρήσεων αφορά στο σύστημα CM6631A/ES9038PRO, είναι σαφές ότι το Jitter Eliminator έχει επίδραση, ιδιαίτερα στο jitter των υψηλών συχνοτήτων, όπου οι καμπύλες διαφοροποιούνται αισθητά όντας συστηματικά μεταξύ -90dB και -100dB όταν το Eliminator βρισκόταν εκτός λειτουργίας...

... με την καμπύλη που αφορά την μέτρηση των 24kHz να βρίσκεται σχεδόν κατά 5dB χαμηλότερα όταν το Eliminator είναι ενεργοποιημένο. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει και μια απειροελάχιστη βελτίωση στις χαμηλές συχνότητες, η οποία μετά βίας διακρίνεται στο διάγραμμα.
Η ίδια η συσκευή φαίνεται να εισάγει μικρά ποσοστά jitter και οι σχετικοί υπολογισμού έδειξαν μια τιμή περί τα 12pS στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων.

Η γραμμικότητα του μετατροπέα είναι καλή και η ιδανική συμπεριφορά διατηρήθηκε μέχρι τα -90dBFS, με μικρές μόνο αποκλίσεις μέχρι τα -105dBFS και τον θόρυβο να κάνει σαφή την παρουσία του γύρω από τα -110dBFS.
Η απόκριση συχνότητας είναι, όπως θα περίμενε κανείς εξαιρετικά κοντά στο ιδανικό με ανύπαρκτη αποκοπή χαμηλά και πραγματικά μηδενικές διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών (η οριζόντια κλίμακα είναι 0.5dB και οι καμπύλες μετά βίας μπορούν να διαχωριστούν). H εντός ζώνης σύγκριση δύο εκ των διαθέσιμων φίλτρων (Brickwall και Slow Roll-Off/Linear Phase) δείχνει ότι έχουν ελάχιστες διαφορές τουλάχιστον μέχρι τη γειτονιά του ορίου Nyquist (το οποίο για την συγκεκριμένη μέτρηση είναι 48kHz).

Εκτός ζώνης, φυσικά, υπάρχουν αρκετές διαφορές και μπορεί να διακρίνει κανείς τρεις διαφορετικές οικογένειες. Τα “αργά” φίλτρα (γραμμικής και ελάχιστης φάσης) έχουν, όπως θα περίμενε κανείς την μικρότερη εξασθένηση με τα “γρήγορα” (γραμμικής και ελάχιστης φάσης) να ακολουθούν (με το φίλτρο ελάχιστης φάσης να προσφέρει λίγο υψηλότερη εξασθένηση σε σχέση με αυτό της γραμμικής) ενώ το τυπικό brickwall, το φίλτρο αποδισμού και το υβριδικό εμφανίζονται ως τα καλύτερα στο θέμα αυτό.
Το τυπικό φίλτρο brickwall φαίνεται να είναι ιδιαίτερα καθαρό στην περιοχή αποκοπής για όλα τα sample rates, από τα 44.1kHz μέχρι τα 176.4kHz.

Σε κάθε περίπτωση ακόμη και με το πιο αργό φίλτρο (Slow Roll-Off/Linear Phase) η εξασθένηση των υψίσυχνων συνιστωσών στο ακουστικό φάσμα είναι πολύ καλή, με τις σχετικές καμπύλες να κινούνται γύρω από τα -90dBFS.
Η συμπεριφορά του μετατροπέα σε θέματα παραμορφώσεων κρίνεται γενικώς ως πολύ καλή. Με το σήμα κοντά στο όριο της μέγιστης στάθμης (-1dBFS) η αρμονική παραμόρφωση (THD) κινήθηκε στην περιοχή των -100dB για την περιοχή των χαμηλών/μεσαίων συχνοτήτων με τάσης αύξησης ψηλά (-85dB/10kHz), ενώ παρόμοια συμπεριφορά είδαμε και στην μέτρηση του συνόλου παραμόρφωσης και θορύβου (THD+N).

Σε συνάρτηση με την στάθμη, η συμπεριφορά ήταν αναμενόμενη με την παραμόρφωση να βρίσκεται στην περιοχή των -50dB για σήματα -60dBFS. Πρόσθετη παρατήρηση εδώ, τα σημαντικό περιθώριο υπερφόρτωσης που φαίνεται να έχει το αναλογικό στάδιο, καθώς δεν υπάρχει το παραμικρό ίχνος αύξησης των παραμορφώσεων όταν το σήμα ξεπερνά τα -20dBFS και κινείται προς την περιοχή των 0dBFS.
H σύγκριση των καμπυλών παραμόρφωσης σε διαφορετικές στάθμες (-1dBFS και -20dBFS) δείχνει μια αναμενόμενη επιδείνωση στα -20dBFS όπου η μέτρηση κινήθηκε στην περιοχή του 0.02%.

Ο Absolute αποδείχθηκε ένας ήσυχος μετατροπέας, με τον θόρυβο σε αδρανές κανάλι να κυμαίνεται στην περιοχή των -120dBFS (και να καθορίζεται κυρίως από την αιχμή του hum στα 50Hz). Στο όριο της μέτρησης (20kHz) δεν ξεπερνά τα -110dBFS.
Η διαμόρφωση του σήματος από θόρυβο ακολουθεί παρόμοια λογική, με το σύνολο των ευρημάτων να βρίσκεται κάτω από τα -120dBFS (μια από τις καλύτερες επιδόσεις που έχουμε δει) και τα ίχνη ενδοδιαμόρφωσης από πολύ χαμηλές συχνότητες να είναι ελάχιστα.

Την εντύπωση για καλές επιδόσεις σε θέματα θορύβου επιβεβαιώνει και το αντίστοιχο φάσμα. Στην περιοχή μέχρι τα 20kHz η μόνη πηγή που “φαίνεται” είναι η τροφοδοσία (με συνιστώσες, πάντως, κάτω από τα -120dBFS) ενώ ψηλά (μέχρι τα 96kHz) υπάρχει θόρυβος ο οποίος, όμως, παραμένει κάτω από τα -100dBFS.
Τέλος, η διαφωνία των καναλιών δεν ενθουσιάζει, παραμένοντας σε τυπικά επίπεδα, στην περιοχή των -60dB, για την περιοχή των χαμηλών και των μεσαίων συχνοτήτων, με αυξητικές τάσεις ψηλά.