Leema Acoustics Elements Ultra Phono

Για την διαδικασία της ακουστικής αξιολόγησης, το Ultra Phono αντικατέστησε τον προενισχυτή phono αναφοράς (Rotel RHQ-10 “Michi”) και ανέλαβε την προενίσχυση των σημάτων από την Linn Karma (ως συνήθως, τοποθετημένη στο Linn Sondek LP12/Ittok LVII). Το υπόλοιπο σύστημα ήταν το γνωστό, με τον προενισχυτή Melos Plus Series Line και τον τελικό ενισχυτή Parasound HCA3500 να οδηγούν τα ATC SCM-50PSL.
Η αρχική εγκατάσταση του Ultra δεν κρύβει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, αντιθέτως, το σχετικώς μικρό σασί του κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Η διαδικασία των ρυθμίσεων, βεβαίως, είναι μια άλλη υπόθεση. Αν και η θέση των διακοπτών είναι δικαιολογημένη για λόγους που αναφέρονται σε προηγούμενη σελίδα, ο χειρισμός τους δεν μπορεί να γίνει με το σασί σε “κανονική” θέση. Ο χρήστης πρέπει να κάνει τις επιλογές του πριν εγκαταστήσει μόνιμα την συσκευή και την συνδέσει με το υπόλοιπο σύστημα. Αν θέλεις να “παίξεις” με ρυθμίσεις ο μόνος τρόπος (που σκεφτήκαμε και εφαρμόσαμε με επιτυχία στην πράξη) είναι να εγκαταστήσεις τον Ultra ανάποδα για όσο καιρό πειραματίζεσαι. Και πάλι, βεβαίως, ο Leema είναι πιο εύχρηστος από τον Rotel τον οποίο πρέπει να ανοίγεις και να αλλάζεις εξαρτήματα! Με την ευελιξία που χαρακτηρίζει την συσκευή, πάντως, δεν δυσκολευτήκαμε να βρούμε τις σωστές ρυθμίσεις. Οι ακροάσεις έγιναν με αντίσταση εισόδου 91Ω, την ελάχιστη χωρητικότητα (47pF), και με συνολικό κέρδος 66dB (24dB στην προ-προενίσχυση και 42dB στον κυρίως προενισχυτή. Ο πειραματισμός με παραπλήσιες τιμές, για να δει κάποιος αν υπάρχει κάποια βελτίωση, γίνεται πραγματικά εύκολα, μόλις αποκτήσεις μια σχετική άνεση με τους διακόπτες (αυτό απαιτεί μερικά λεπτά). Μετά από αυτές τις διαδικασίες, ο προενισχυτής επέστρεψε στην κανονική του θέση (rubber down...) και χρησιμοποιήθηκε... κανονικά.

Η πρώτη εντύπωση από την είσοδο του Ultra στο σύστημα αναφοράς, σχετίζεται με τον πολύ χαμηλό θόρυβό του. Αυτός ήταν άμεσα συγκρίσιμος με αυτόν της αναφοράς (μια συσκευή με καλές επιδόσεις στον τομέα) και επέστρεψε στο σύστημα να διατηρήσει ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά, αυτό των πολύ καλών μικροδυναμικών και της δυνατότητας για άνετη αναπαραγωγή της δυναμικής αντίθεσης κάθε κομματιού. Ο Leema διατηρεί ένα πολύ σκοτεινό υπόβαθρο επάνω στο οποίο προβάλλονται οι λεπτομέρειες και αυτό θα τραβήξει αμέσως την προσοχή ακόμη και του πιο αδιάφορου ακροατή. Ο εμφανώς χαμηλός θόρυβος, συνοδεύεται από καλή αίσθηση ουδετερότητας και ελάχιστα ίχνη προσωπικότητας κανένα από τα οποία δεν ήταν ενοχλητικό. Αντιθέτως, αν έχει πραγματοποιηθεί κάποιου είδους voicing, αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί ως πολύ επιτυχημένο.

Στις λεπτομέρειες τώρα, το σύστημα, με τον Ultra στην θέση του phono, διατήρησε την γνωστή δυνατότητα του LP12 να αποδίδει με πολύ καλές λεπτομέρειες τις χαμηλές συχνότητες και παρέμεινε αρκετά ουδέτερο ώστε να περάσει στα ηχεία έναν ήπιο τονισμό των ρυθμικών μερών που έχω συνηθίσει από το συγκεκριμένο setup, μεταφέροντας όμως πολύ σωστά τον παλμό τον όγκο και την περιγραφή των μεγάλων εγχόρδων αλλά και την επιβλητική παρουσία των ηλεκτρονικών ήχων, οι οποίοι γέμισαν τον χώρο άκοπα. Ο προενισχυτής ακούστηκε όσο πρέπει “μεγάλος” και παρών, χωρίς να υπερβάλλει και χωρίς να δείχνει ότι έχει προβλήματα στην αναπαραγωγή των μακροδυναμικών, διαθέτοντας, προφανώς, σημαντικά περιθώρια και παραμένοντας μακρυά από φαινόμενα συμπίεσης.
Η μεσαία περιοχή ακούστηκε ισορροπημένη και ευχάριστα φωτεινή, με πολύ καλή αίσθηση παρουσίας και δυνατότητες ανάλυσης. Οι εικόνες που δημιούργησε το σύστημα ήταν σαφείς, με καλό αέρα και αίσθηση του βάθους και το μοναδικό σημείο που φάνηκε να υπερτερεί ο προενισχυτής αναφοράς ήταν στην αίσθηση του ανάγλυφου. Συγκριτικά, ο Ultra ακούστηκε λίγο πιο επίπεδος, ίσως λιγότερο “κινηματογραφικός”, χωρίς όμως να στερεί κάτι σημαντικό από την παράθεση της εικόνας. Οι φωνές αποδόθηκαν άψογα, με πολύ φυσική άρθρωση και ακρίβεια στα ηχοχρώματα.
Η περιοχή των υψηλών συχνοτήτων φάνηκε να έχει καλή έκταση, ακούστηκε γρήγορη και με καλή αίσθηση του αέρα, πάντοτε ξεκούραστη χωρίς ίχνη τραχύτητας. Σε σύγκριση με την αναφορά ο Ultra ακούστηκε λίγο πιο ζωηρός, ίσως περισσότερο αιχμηρός σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει, μια ταυτότητα που θα αρέσει σε πολλούς καθώς δίνει μια ζωντάνια στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Ο αρμονικός πλούτος των οργάνων αποδόθηκε σωστά και το τελικό αποτέλεσμα ήταν ζεστό, καθόλου στεγνό, με έναν ήπια (θα έλεγα υπολογισμένα) σκοτεινό χαρακτήρα, ένα στοιχείο που προσωπικά βρίσκω πολύ ευχάριστο.

Κείμενο

Τελικώς...

... o Ultra Phono είναι ένα παράδειγμα συσκευής χαμηλών τόνων, με καλά κρυμμένες ικανότητες, από μια εταιρία που δείχνει να κρύβει επιμελώς τα επιτεύγματά της. Πίσω από μια ποιοτική, μινιμαλιστική ,αλλά στα όρια του πληκτικού, εμφάνιση, κρύβεται ένα καλοσχεδιασμένο κύκλωμα, με πολύ καλές επιδόσεις σε θέματα θορύβου και ακρίβειας αποέμφασης και εξαιρετικές δυνατότητες παραμετροποίησης, το οποίο θα υπηρετήσει άψογα μια σοβαρή αναλογική πηγή. Σαφώς, πρόκειται για μια συσκευή που καθορίζει το επίπεδο αναφοράς σε αυτή την κατηγορία τιμής.