Cary Audio SLP98P/CAD-120S MkII

Ο προενισχυτής αποδείχθηκε αρκετά ευαίσθητος, απαιτώντας 83mVrms στην είσοδο για έξοδο 1Vrms και αποδίδοντας περίπου 3,9Vrms με είσοδο 316mVrms. Τα περιθώρια υπερφόρτωσής του είναι σημαντικά καθώς για το όριο του 0,3% THD+N, στα 6,9Vrms, απαιτεί είσοδο 566mV. Οι μετρήσεις αυτές (όπως και όλες που ακολουθούν έγιναν με τα δύο ρυθμιστικά της στάθμης εισόδου, στην ελάχιστη εξασθένηση).
Οι παραμορφώσεις του προενισχυτή κινήθηκαν σε αρκετά χαμηλά επίπεδα, στην περιοχή του 0,05% (THD και THD+N) και κοντά στο 0.03% για την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (κατά SMPTE).
Ο SLP-98P αποδείχθηκε ιδιαίτερα αθόρυβος καθώς μετρήσαμε λόγο σήματος προς θόρυβο λίγο πάνω από τα -99dBr(A) με αναφορά το 1Vrms στην έξοδο. Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε στα τυπικώς καλά επίπεδα (-76dBr/10kHz με αναφορά το 1Vrms στην έξοδο), ενώ το τράκινγκ του εξασθενητή κινήθηκε στα γνωστά, καλά επίπεδα που έχουμε συνηθίσει από την Alps, με διαφορές αισθητά χαμηλότερες από τα 0,2dB για το μεγαλύτερο μέρος της ρύθμισης, με την χειρότερη τιμή να βρίσκεται στην περιοχή του 0,5dB για πολύ μεγάλες εξασθενήσεις. Ο χρήστης, βέβαια, μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ρυθμιστικά της στάθμης εισόδου, ώστε να διατηρήσει το ρυθμιστικό στάθμης στην καλύτερη περιοχή λειτουργίας του, γύρω και πάνω από το μέσον της διαδρομής του.
Το φάσμα της εξόδου με σήμα 1kHz στην είσοδο, χαρακτηρίζεται από μια πολύ ισχυρή δεύτερη αρμονική (κοντά στα -65dBr) με το σύνολο των υπολοίπων ευρημάτων να βρίσκεται γύρω και κάτω από τα -110dBr, επίδοση που θα πρέπει να θεωρηθεί ως εξαιρετική.
Σε παρόμοια λογική κινήθηκε και το φάσμα της ενδοδιαμόρφωσης με την τρίτη τάξη να βρίσκεται λίγο κάτω από τα -100dB, την πέμπτη τάξη να είναι πρακτικώς αόρατη και την συνιστώσα πρώτης τάξης (1kHz) να βρίσκεται λίγο πάνω από τα -90dBr.

Το φάσμα του θορύβου (χωρίς σήμα στην είσοδο) περιλαμβάνει συνιστώσες στα 50/100Hz, σε πολύ χαμηλές στάθμες (-110dB) και με πολύ χαμηλή συμμετοχή στο υπόλοιπο φάσμα. Σε πραγματικά νούμερα, ο θόρυβος από την τροφοδοσία του SLP-98P συμβάλει στην έξοδο μόνο κατά 8μVrms περίπου. Η ισχυρότερη συνιστώσα στο φάσμα είναι υψίσυχνη, λίγο πάνω από τα 30kHz, με στάθμη γύρω στα -90dBr.
Σε συνάρτηση με την συχνότητα και την στάθμη, η συμπεριφορά του προενισχυτή σε θέματα παραμόρφωσης είναι πολύ ομαλή. Οι σχετικές μετρήσεις παραμένουν σταθερές μέχρι τα 10kHz περίπου, με ορατές αλλά ήπιες τάσεις αύξησης πάνω από αυτό το σημείο. Όπως θα περίμενε κανείς, οι τιμές αυξάνονται προοδευτικά, σε συνάρτηση με την αύξηση της στάθμης. Στην χειρότερη περίπτωση, (+3dB με αναφορά το 1Vrms, 20kHz) οι τιμές δεν ξεπέρασαν το 0,15%.

Σε συνάρτηση με την στάθμη, η συμπεριφορά του προενισχυτή είναι, επίσης, ομαλή και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι καμπύλες δεν περιλαμβάνουν ένα σαφές σημείο υπερφόρτωσης (μέχρι τα 7,8Vrms στην έξοδο). Η καμπύλη της THD+N δείχνει ότι η καλύτερη περιοχή για χρησιμοποιήσεις τον SLP-98P είναι για στάθμες εξόδου μεταξύ 500mVrms και 1Vrms.
O προενισχυτής phono χρειάστηκε περίπου 1,2mVrms για στάθμη 1Vrms στην έξοδο του προενισχυτή και αποδείχθηκε τυπικά καλός στο θέμα του θορύβου, με -57dBr(A) περίπου.
Η ακρίβεια της αποέμφασης κινήθηκε σε καλά επίπεδα, με αποκλίσεις στην περιοχή του 1dB περίπου και στις τρεις χρονικές σταθερές. Από το διάγραμμα φαίνεται ότι η Cary έχει ενσωματώσει και την χρονική σταθερά της IEC, καθώς υπάρχει μια αποκοπή στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων. Η ισορροπία των καναλιών δεν μας ικανοποίησε απόλυτα (για το επίπεδο του προενισχυτή), με τα δύο κανάλια να διαφέρουν κατά 1dB περίπου. Αυτό, σημειωτέον, συμβαίνει μόνο με το κύκλωμα της φωνογραφικής κεφαλής (ο line κινήθηκε κάτω από τα 0,1dB στην ελάχιστη εξασθένηση), επομένως θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως ένοχο κάποια από τις λυχνίες του.

Με όριο παραμόρφωσης το 3%, o CAD-120S MkII απέδωσε 67Wrns σε φορτία 8Ω και 28Wrms σε φορτία 4Ω, με το στάδιο εξόδου συνδεσμολογημένο ως Ultralinear, τιμές οι οποίες μειώθηκαν στα 45Wrms/8Ω και 13Wrms/4Ω όταν η συνδεσμολογία έγινε τριοδική. Οι τιμές αυτές απέχουν από τις τυπικές επιδόσεις που δίνει η εταιρία, αλλά η συμπεριφορά του σταδίου εξόδου του ενισχυτή σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου του (όπως θα την δούμε παρακάτω) κάνει τους ισχυρισμούς της Cary (120W ως Ultralinear και 60 ως τριοδικός) ρεαλιστικούς, αν αλλάξουν οι συνθήκες μέτρησης.
Αυτό που σίγουρα φαίνεται από τις μετρήσεις ισχύος είναι ότι ο ενισχυτής δεν αισθάνεται άνετα με χαμηλά φορτία στην έξοδο, κάτι που θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν κατά την χρήση του. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε λίγο πάνω από 2, μια τιμή ιδιαίτερα χαμηλή (που, όμως, δεν είναι ασυνήθιστη για το είδος του ενισχυτή), η οποία θέτει σημαντικές απαιτήσεις από την συμπεριφορά του ηχείου, σε ό,τι αφορά την μεταβολή του μέτρου της εμπέδησής του.
Οι τιμές της παραμόρφωσης κυμάνθηκαν σε αναμενόμενα επίπεδα για το είδος της συσκευής, στην περιοχή του 1%, τόσο για τις αρμονικές παραμορφώσεις (THD, THD+N) όσο και για την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης, με τις επιδόσεις να μην αλλάζουν σημαντικά όταν το φορτίο γίνει 4Ω.
Ο ενισχυτής είναι αρκετά αθόρυβος (-76,3dBr(A)) με την δυναμική περιοχή να υπολογίζεται κοντά στα 95dB.
Η απόκριση συχνότητας με ωμικό φορτίο στην έξοδο, είναι ιδιαίτερα επίπεδη χωρίς άξιες λόγου αποκλίσεις σε μια ευρεία περιοχή, που ξεκινά λίγο πάνω από τα 10Ηz και τελειώνει λίγο πάνω από τα 30kHz, με τον ενισχυτή να κινείται άνετα μέσα σε μια περιοχή 0,5dB. Ακόμη και σε πολύ υψηλές συχνότητες, πάντως, ο ενισχυτής δεν εμφανίζει σοβαρές αποκλίσεις, φτάνοντας τα +1,5dB, κοντά στο όριο της μέτρησης (60kHz). Η ισορροπία των καναλιών είναι παραδειγματική.
Με σύνθετο φορτίο, όπως ήταν αναμενόμενο με βάση τον συντελεστή απόσβεσης, η εικόνα αλλάζει και η απόκριση ακολουθεί εμφανώς τις διακυμάνσεις της εμπέδησης, με αποκλίσεις που βρίσκονται μέσα στο διάστημα (+2dB, -3dB). Αυτό σημαίνει ότι η τονική ουδετερότητα του συστήματος θα εξαρτάται σημαντικά από το ταίριασμα του τελικού με τα ηχεία.
Το φάσμα της εξόδου με σήμα εισόδου 1kHz περιλαμβάνει μια μεγάλη σειρά από αρμονικές σε αρκετά υψηλές στάθμες, με την δεύτερη να υπερισχύει ελαφρώς (στα -40dB). Ο ενισχυτής φαίνεται αρκετά ζωηρός, εδώ, και με βάση τα ευρήματα θα πρέπει να περιμένουμε αρκετό “χαρακτήρα” στις ακροάσεις.

Το φάσμα του θορύβου περιλαμβάνει συνιστώσες στα 50/100Hz με στάθμες λίγο πάνω από τα -70dBr και αρκετά υποπροϊόντα που είναι ορατά μέχρι το 1kHz περίπου. Συνολικά η συμμετοχή του θορύβου τροφοδοσίας φθάνει τα 9mVrms περίπου, μετρημένα στην έξοδο.
Σε συνάρτηση με την συχνότητα και την στάθμη, η παραμόρφωση (THD+N) κινήθηκε σε αναμενόμενα επίπεδα, με τις τιμές να αυξάνονται σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου και τα γραφήματα να περιλαμβάνουν μια τάση αύξησης και σε συνάρτηση με την συχνότητα (καθώς η επίδραση του βρόχου ανάδρασης μειώνεται).

Σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου η παραμόρφωση μεταβάλλεται, επίσης, με αναμενόμενο τρόπο και ιδιαίτερα ομαλά. Με δεδομένο ότι ακόμη και στο 3% δεν υπάρχει ορατός ψαλιδισμός, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι ο ενισχυτής μπορεί να φτάσει τις τιμές που αναφέρει ο κατασκευαστής (για προφανείς λόγους είναι κάτι που δεν το δοκιμάσαμε), ενώ η καμπύλη των 4Ω φτάνει “ξεκούραστα” το 3% χωρίς κανένα ίχνος υπερφόρτωσης.
Η απόκριση σε τετραγωνικό σήμα είναι καλή, με εμφανές overshoot, αλλά ελάχιστο κωδωνισμό και χωρίς άλλα ορατά προβλήματα. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 3,8μs και ο ρυθμός ανύψωσης 4,5V/μs, μια τιμή χαμηλή, συγκρινόμενη με την αντίστοιχη ενός τυπικού ημιαγωγικού σταδίου ισχύος, αλλά πολύ μεγαλύτερη από την ελάχιστη απαιτούμενη για τις συγκεκριμένες συνθήκες μέτρησης.