Block CVR-100

Η εργαστηριακή εκτίμηση της συσκευής περιέλαβε μετρήσεις σε τρία διαφορετικά τμήματα: Στο cd player, στον DAC και στον ενισχυτή. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις ως έξοδος χρησιμοποιήθηκε η έξοδος του προενισχυτή. Στην περίπτωση του DAC χρησιμοποιήσαμε σήματα 24bit/96kHz μέσω της ομοαξονικής εισόδου ενώ στην περίπτωση του ενισχυτή χρησιμοποιήσαμε μια είσοδο στάθμης line (και την phono στις αντίστοιχες μετρήσεις).
Όσον αφορά στο cd player, αυτό φάνηκε να κινείται σε καλά επίπεδα, με αρκετά καλή συμπεριφορά σε σήματα πολύ χαμηλής στάθμης, όπως φαίνεται στο σχετικό διάγραμμα όπου υπάρχει μεν θόρυβος αλλά σε αναμενόμενα επίπεδα και η κυματομορφή διατηρεί τα βασικά της χαρακτηριστικά. Αρκετά χαμηλές ήταν οι παραμορφώσεις του player (στην πραγματικότητα του συνδυασμού player/προενισχυτή, το διάγραμμα δεν δημοσιεύεται εδώ) με το σύνολο των αρμονικών να βρίσκονται κάτω από τα -100dBr) και κάποια ίχνη ενδοδιαμόρφωσης τα οποία θα μπορούσαν να αποδοθούν σε jitter που οφείλεται στον μηχανισμό ανάγνωσης.
Η Block δεν φαίνεται να χρησιμοποιεί κάποιο μηχανισμό καταστολής του εισερχόμενου jitter, πέραν του PLL που διαθέτει το 8416 και το οποίο δεν προσφέρει πολλά πράγματα στην περιοχή των μεσαίων και χαμηλών συχνοτήτων (η επίσημη καμπύλη της Cirrus εμφανίζει καταστολή πάνω από τα 100kHz), επομένως η σχετική καμπύλη που πήραμε έχει την αναμενόμενη ευθύγραμμη μορφή γύρω από τα 0dB. Αυτό σημαίνει ότι ο χρήστης θα πρέπει να είναι προσεκτικός σχετικώς με το τι συνδέει στις ψηφιακές εισόδους της συσκευής και με τι καλώδιο το συνδέει. Η ίδια η συσκευή φαίνεται να εισάγει περιορισμένο jitter (κοντά στα 130pS για μέτρηση στα 100Hz).

Η γραμμικότητα του μετατροπέα μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολύ καλή. Το σχετικό διάγραμμα διατηρεί την ιδανική μορφή του μέχρι λίγο πριν τα -110dBFS σημείο από το οποίο ξεκινούν οι σαφείς αποκλίσεις.
Οι παραμορφώσεις (THD και THD+N) σε συνάρτηση με την στάθμη κινήθηκαν, επίσης, σε καλά επίπεδα με τις σχετικές καμπύλες να μην δείχνουν τάσης αύξησης της παραμόρφωσης σε υψηλές στάθμες εξόδου, δείγμα ενός καλά σχεδιασμένου αναλογικού σταδίου στον ίδιο τον DAC αλλά και ενός καλού προενισχυτικού σταδίου. Αμφότερα, προφανώς, μπορούν να διαχειριστούν τα σήματα του μετατροπέα όταν αυτός βρίσκεται κοντά στα 0dBFS.

Επιβεβαίωση αυτής της καλής συμπεριφοράς υπάρχει και στο διάγραμμα μεταβολής των παραμορφώσεων σε συνάρτηση με την συχνότητα, με σήμα υψηλής στάθμης (-1dBFS). Εδώ, φαίνεται να υπάρχει σταθερή συμπεριφορά στο φάσμα με το σύνολο παραμόρφωσης και θορύβου να βρίσκεται στην περιοχή των -75dB και την παραμόρφωση αρκετά χαμηλότερα, κάτω από τα -90dB, αλλά με κάποιες τάσεις αύξησης σε συνάρτηση με την συχνότητα.
Το διάγραμμα του θορύβου δείχνει ότι ο μετατροπέας είναι αρκούντως αθόρυβος στην περιοχή των χαμηλών/μεσαίων συχνοτήτων αλλά για συχνότητες άνω του 1kHz η τάση είναι σαφώς ανοδική.

Η διαφωνία των καναλιών είναι μέτρια με την σχετική καμπύλη να βρίσκεται γύρω από τα -80dB με τάσεις αύξησης πάνω από τα 2kHz περίπου. Στα 20kHz η διαφωνία έχει αυξηθεί στα -70dB.

O ενισχυτής απέδωσε 38Wrms ανά κανάλι σε φορτίο 8Ω (με παραμόρφωση 1%), τιμή που ανέβηκε στα 43W ανά κανάλι όταν το φορτίο έγινε 4Ω. Ο συντελεστής αύξησης (1.13) είναι χαμηλός και καταδεικνύει έναν ενισχυτή με μικρά αποθέματα ρεύματος (κάτι το αναμενόμενο με βάση το είδος του σταδίου εξόδου και την κατηγορία τιμής, πάντως). O συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε κοντά στο 50 και κρίνεται απολύτως επαρκής.
Αυτό φαίνεται από τα διαγράμματα απόκρισης με ωμικό και σύνθετο φορτίο. Εδώ, ο ενισχυτής επιδεικνύει ιδιαίτερα ομαλή συμπεριφορά στην πρώτη περίπτωση με εξαιρετικά ήπιες αποκοπές τόσο χαμηλά (-2dB στα 10Hz) όσο και στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (μικρότερη του 0.5dB στα 60kHz) ενώ και στην περίπτωση οδήγησης σύνθετων φορτίων η επίδραση της αλλαγής της αντίστασης είναι πολύ μικρή και δεν ξεπερνά -στη χειρότερη περίπτωση- τα 0.2dB. Οι διαφορές μεταξύ των καναλιών είναι μικρές, κοντά στο 0.3dB.
To φάσμα του σήματος εξόδου στο 1/3 της ισχύος, με σήμα 1kHz στην είσοδο περιλαμβάνει μια σειρά από αρμονικές (ισχυρότερη των οποίων είναι η τρίτη) που πέφτει σχετικώς γρήγορα κάτω από τα -100dB. Η συμμετοχή του τροφοδοτικού σε ενδοδιαμόρφωση φαίνεται να είναι μικρή καθώς οι συνιστώσες στα 50/100Hz βρίσκονται στην περιοχή των -100dBr.

Σε ηρεμία, ο θόρυβος του τροφοδοτικού είναι ακόμη χαμηλότερος με το σύνολο των συνιστωσών να βρίσκεται κάτω από τα -120dB, επίδοση που αρχικώς εκπλήσσει, μέχρι να συνειδητοποιήσει κανείς ότι υπάρχει κάποιο κύκλωμα soft-mute το οποίο ενεργοποιείται όταν δεν υπάρχει σήμα στην είσοδο. Οι στατικές μετρήσεις (οι οποίες επιτρέπουν την παρατήρηση της λειτουργίας του soft-mute και την εξαγωγή συμπερασμάτων χωρίς την συμμετοχή του) έδειξαν έναν πιο ρεαλιστικό λόγο σήματος προς θόρυβο, κοντά στα -80dBr(A).
Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα δείχνει έναν ενισχυτή ο οποίος δεν ξεπερνά το 0.05% (THD+N) στην χειρότερη περίπτωση, δηλαδή κοντά στα 20kHz και σε χαμηλή ισχύ. Κάτω από πιο συμβατικές συνθήκες λειτουργίας, δηλαδή στο 1/3 της ισχύος του, η παραμόρφωση παραμένει γύρω και κάτω από το 0.01% στην περιοχή των χαμηλών/μεσαίων συχνοτήτων και αυξάνεται σταδιακά στις υψηλές συχνότητες.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ και το φορτίο ακολουθεί την πεπατημένη. Ο ενισχυτής φαίνεται να αποδίδει καλύτερα στην περιοχή μεταξύ 5W και 30W όταν το φορτίο είναι 8Ω και μεταξύ 2W και 20W όταν το φορτίο είναι 4Ω, αλλά με υψηλότερες παραμορφώσεις συνολικά. Η υπερφόρτωση ξεκινά και για τα δύο φορτία στην περιοχή των 35W.
Η απόκριση σε τετραγωνικό σήμα δείχνει έναν αρκετά γρήγορο ενισχυτή με χρόνο ανόδου 2.48μS και ρυθμό ανύψωσης 16V/μS, με κάποια ορατά αλλά μικρά προβλήματα μετάβασης. Ο χρόνος ανόδου αντιστοιχεί, τυπικά, σε εύρος 140kHz περίπου, τιμή ρεαλιστική με βάση το διάγραμμα απόκρισης.

Τέλος, ο προενισχυτής phono κινήθηκε σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα. Με ευαισθησία 1.8mV (για έξοδο 220mV, κέρδος 40dB περίπου) και θόρυβο -57dBr (A) θα εξυπηρετήσει ένα ανάλογης κατηγορίας αναλογικό σύστημα. Η αποέμφαση RIAA είναι ικανοποιητικά ακριβής, με μέγιστη απόκλιση 1dB (στα 3180μS).