Cary Audio DAC-100t

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του DAC-100t πραγματοποιήθηκε από μια ομοαξονική είσοδο με σήματα 24bit/96kHz (εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά).
To ψηφιακό interface της συσκευής αποδείχθηκε αποτελεσματικό σε ότι αφορά την καταστολή του εισερχόμενου jitter καθώς οι σχετικές καμπύλες για μεσαίες και υψηλές συχνότητες κινήθηκαν κάτω από τα -90dB και η καμπύλη για σήμα χαμηλής συχνότητας λίγο πάνω από τα -50dB.
Η λύση που έχει επιλέξει η Cary για την καταστολή του jitter εξασφαλίζει εξασθένηση στην περιοχή των -50dB για το μεγαλύτερο μέρος του φάσματος του jitter (πρακτικώς πάνω από το 1kHz περίπου) και παρά το γεγονός ότι χάνει την αποτελεσματικότητά του σταδιακά προσεγγίζοντας το κατώτερο όριο (μια συμπεριφορά συνηθισμένη), εξασφαλίζει τιμές εξασθένησης, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, στην περιοχή των -20dB.

To jitter που εισάγει η ίδια η συσκευή είναι επίσης χαμηλό με τιμές στην περιοχή των χαμηλών/μεσαίων συχνοτήτων μεταξύ 10pS και 20pS και λίγο μεγαλύτερες (50ps) στις πολύ χαμηλές συχνότητες. Τα αποτελέσματα αυτά φαίνονται (ποιοτικά) και στο σχετικό φάσμα, όπου οι σχετικοί λοβοί είναι μάλλον δυσδιάκριτοι (με εξαίρεση την ενδοδιαμόρφωση πολύ κοντά στη συχνότητα μέτρησης.
Η απόκριση συχνότητας της συσκευής είναι, όπως θα περίμενε κανείς, εκτεταμένη και ομαλή στις περιοχές αποκοπής. Χαμηλά, ο μετατροπέας “κόβει” με πολύ ήπιο τρόπο από τα 100Hz περίπου (βρίσκεται στα -2dBr στα 20Hz) ενώ στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (και με sample rate στα 176.4kHz) κινείται άνετα πάνω από τα 65kHz (σημείο όπου η αποκοπή βρίσκεται στο -1dBr περίπου). Η ομοιότητα των καναλιών είναι υποδειγματική.

Τα φίλτρα αποκοπής που χρησιμοποιεί η συσκευή εμφανίστηκαν κάπως “ρηχά” όσον αφορά την αρχική αποκοπή (σε σχέση με την συμπεριφορά που συναντάμε συνήθως), καθώς η περιοχή αποκοπής βρίσκεται πιο ψηλά σε στάθμη και για μεγαλύτερο εύρος.
Το εύρημα αυτό πιθανώς συνδέεται με μια τάση αύξησης του θορύβου που εμφανίζεται μέσα στο φάσμα και οφείλεται σε υψίσυχνες (εκτός του χρήσιμου εύρους) συνιστώσες μια τάση που γίνεται εμφανής πάνω από τα 7kHz περίπου τόσο για sample rate 96kHz όσο και για sample rate 176.4kHz. Πάντως, ο θόρυβος παραμένει χαμηλός, κάτω από τα -90dBFS.

Η γραμμικότητα στάθμης του μετατροπέα είναι αρκετά καλή με την έξοδο να παρακολουθεί χωρίς εμφανή προβλήματα το σήμα εισόδου μέχρι και λίγο κάτω από τα -100dBFS, σημείο στο οποίο εμφανίζονται σαφείς αποκλίσεις των οποίων η μορφή, μάλιστα, εξαρτάται και από το sample rate, όπως φαίνεται στο σχετικό διάγραμμα.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε σχέση με την στάθμη προδίδει, τρόπος του λέγειν, το λαμπάτο στάδιο εξόδου της συσκευής, καθώς μπορεί κανείς να διακρίνει μια χαρακτηριστική αυξητική τάση πάνω από τα -20dBFS καθώς η στάθμη εξόδου αυξάνεται. Στις χαμηλές στάθμες η συμπεριφορά είναι τυπικά καλή, με το σύνολο παραμόρφωσης και θορύβου να βρίσκεται στα -40dB και την παραμόρφωση στα -60dB για σήματα -60dBFS.

Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα είναι ομαλό χωρίς τάσεις αύξησης στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων. Για σήματα χαμηλής στάθμης (-20dBFS) το στάδιο εξόδου κινείται στην περιοχή του 0.06% ενώ για σήματα υψηλής στάθμης, λίγο κάτω από το όριο του μετατροπέα (-1dBFS) η παραμόρφωση βρίσκεται λίγο κάτω από το 0.5%.
Το φάσμα της εξόδου (με σήμα 1kHz στην είσοδο) περιλαμβάνει μια αρκετά ισχυρή δεύτερη αρμονική (με στάθμη λίγο υψηλότερη των -50dBFS), ενώ οι υπόλοιπες αρμονικές σβήνουν γρήγορα κάτω από τα -100dBFS (από την πέμπτη αρμονική και πάνω).

Ο DAC-100t είναι ένας μετατροπέας με καλή συμπεριφορά σε θέματα θορύβου. Το φάσμα σε αδρανές κανάλι βρίσκεται συστηματικά κάτω από τα -110dBFS με εξαίρεση τα 100Hz και τα 200Hz (που κατά πάσα πιθανότητα σχετίζονται με την τροφοδοσία), συχνότητες οι οποίες βρίσκονται λίγο ψηλότερα (αλλά κάτω από τα -100dBFS).
Το φάσμα θορύβου και παρεμβολών (wide band) δεν περιλαμβάνει και πολλά πράγματα πάνω από τα 2kHz περίπου (με εξαίρεση κάποια ίχνη υψίσυχνου θορύβου πάνω από τα 70kHz) αλλά δείχνει να έχει κάποια ενέργεια στην περιοχή των χαμηλών και των πολύ χαμηλών συχνοτήτων. Γενικά, ωστόσο, οι στάθμες όλων αυτών είναι πολύ χαμηλές με εξαίρεση τις συνιστώσες του hum (που φαίνονται και στην προηγούμενη μέτρηση).

O θόρυβος της τροφοδοσίας και τα συστατικά του φαίνονται καλύτερα στην ανάλυση των χαμηλών και πολύ χαμηλών συχνοτήτων και αποτελείται από την θεμελιώδη των 50Hz, μια ισχυρότερη συνιστώσα στα 100Hz (πιθανώς από την ανόρθωση) και τα προϊόντα ενδοδιαμόρφωσής τους.
Το φάσμα διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο (wide band) δείχνει μια σαφή σειρά από συνιστώσες οι ισχυρότερες των οποίων φτάνουν μέχρι τα -100dBFS.

Η διαμόρφωση από θόρυβο χαμηλών και πολύ χαμηλών συχνοτήτων περιλαμβάνει αυτό που θα περίμενε κανείς με βάση τις μετρήσεις του θορύβου, δηλαδή σαφείς λοβούς στα 100Hz. Τα προϊόντα ενδοδιαμόρφωσης από πολύ χαμηλές συχνότητες πολύ κοντά στη συχνότητα μέτρησης είναι ελάχιστα, κάτω από τα -120dBFS.
Ο διαχωρισμός καναλιών, τέλος, κινήθηκε σε τυπικά επίπεδα με τις χαμηλές συχνότητες να κινούνται στην περιοχή των -90dB και τις υψηλές να κινούνται με αυξητικές τάσεις (όσον αφορά στο σήμα του παρακείμενου καναλιού). Στα 20kHz ο διαχωρισμός είναι -70dB.