Cayin A-100T

Ο Α-100Τ απέδωσε 89.7Wrms ανά κανάλι σε συνδεσμολογία ultralinear και 46.2Wrms ανά κανάλι σε συνδεσμολογία τριόδου με φορτίο 8Ω, τιμές που -όπως θα περίμενε κανείς- έπεσαν στα 19.9Wrms και 32.8Wrms αντίστοιχα, όταν το φορτίο έγινε 4Ω με όριο παραμόρφωσης το 3%. Όλες οι μετρήσεις έγιναν από την λήψη των 8Ω. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι η ισχύς σε φορτίο 4Ω με συνδεσμολογία ultralinear είναι χαμηλότερη σε σχέση με αυτήν της τριοδικής λειτουργίας (κάτι που δεν προβλέπεται) αλλά μια καλή εξήγηση για αυτό δίνεται στο διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με το φορτίο, προς το τέλος του κειμένου αυτού. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε κοντά στο 7.8. Οι στατικά μετρημένες τιμές παραμόρφωσης κινήθηκαν στα αναμενόμενα για το είδος της συσκευής επίπεδα: Με ισχύ εξόδου 30Wrms/8Ω μετρήθηκε ολική αρμονική παραμόρφωση 1.238% και 0.963% (ultralinear και τρίοδος αντιστοίχως) και παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης 1.235% και 0.712% (ultralinear και τρίοδος αντιστοίχως). Ο ενισχυτής αποδείχθηκε πολύ αθόρυβος με τον λόγο σήματος προς θόρυβο να βρίσκεται λίγο πάνω από τα -90dBr (A) και στις δύο συνδεσμολογίες (-85.3dBr και -87.7dBr για την ακρίβεια, ultralinear και τρίοδος αντιστοίχως) τιμές η οποίες κρίνονται εξαιρετικές, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την στάθμη αναφοράς η οποία αντιστοιχεί σε ισχύ 1Wrms/8Ω. Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε, επίσης, σε ικανοποιητικά επίπεδα με δεδομένο ότι το στάδιο εισόδου χρησιμοποιεί μια κοινή διπλοτρίοδο και για τα δύο κανάλια: τα -62dBr που είδαμε (10kHz, 10Wrms/8Ω) αντανακλούν, πιθανότατα, την προσεκτική καλωδίωση του κυκλώματος.
Η απόκριση συχνότητας με ωμικό φορτίο δεν κρύβει ιδιαιτερότητες: Ο ενισχυτής είναι πρακτικά επίπεδος στην περιοχή 20Hz-40kΗz με αποκλίσεις στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων που δεν ξεπερνούν τα -2dBr (10Hz) και στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων το -0.8dBr. Οι διαφορές των δύο καναλιών κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα, γύρω στο 0.5dBr.
Με συντελεστή απόσβεσης κάτω από 10, είναι αναμενόμενο η απόκριση με σύνθετο φορτίο να επηρεάζεται από τις αλλαγές στο μέτρο του τελευταίου. Το σχετικό διάγραμμα δείχνει, πάντως, αποκλίσεις που κινούνται -οριακά- μέσα στο διάστημα των +/-3dBr, με την συνδεσμολογία τριόδου να είναι λίγο καλύτερη στον τομέα αυτό σε σχέση με την ultralinear.

To φάσμα του σήματος εξόδου με σήμα εισόδου 1kHz/1.25kHz και ισχύ 30Wrms περιλαμβάνει μια σειρά από αρμονικές σε αρκετά υψηλές στάθμες, ισχυρότερη των οποίων είναι η τρίτη. Οι δύο συνδεσμολογίες διαφοροποιούνται εμφανώς σε θέματα στάθμης των αρμονικών αυτών με την ultralinear να κινείται, γενικώς, σε υψηλότερα επίπεδα τόσο σε απόλυτες τιμές (ανά αρμονική) όσο και στην ταχύτητα μείωσης της στάθμης τους σε συνάρτηση με την συχνότητα. Στο σχετικό διάγραμμα μπορεί κανείς να δει ότι οι συνιστώσες παραμόρφωσης παραμένουν πάνω από τα -100dBr ακόμη και μετά την δέκατη, στην περίπτωση της ultralinear, ενώ με τριοδική σύνδεση η αντίστοιχη περιοχή βρίσκεται συνολικά κάτω από την τιμή αυτή. Η παρουσία του τόνου των 1.25kHz με στάθμη γύρω στα -80dBr (δηλαδή αρκετά χαμηλά) επιβεβαιώνει ότι η διαφωνία των καναλιών είναι περιορισμένη ενώ η ενδοδιαμόρφωση γύρω από την θεμελιώδη η οποία είναι αρκετά εμφανής και στις δύο συνδεσμολογίες (αλλά, πάντως, γύρω και κάτω από τα -80dBr) οφείλεται, κατά πάσα πιθανότητα, στο τροφοδοτικό.

Η συγκριτική παράθεση των δύο φασμάτων (αν και ελαφρώς σύνθετη οπτικά) δείχνει αρκετά πειστικά ότι η συνδεσμολογία τριόδου έχει, συνολικά χαμηλότερες παραμορφώσεις (αρμονική και ενδοδιαμόρφωσης.
Το φάσμα του θορύβου στην έξοδο περιλαμβάνει μια εμφανή σειρά από υποπροϊόντα που μπορούν να αποδοθούν στο τροφοδοτικό. Η ισχυρότερη συνιστώσα φαίνεται να είναι το hum στα 50Hz (λίγο κάτω από τα -80dBr με αναφορά στο 1Wrms/8Ω, περίπου στα 280μV) και ακολουθεί μια σειρά από αρμονικές και συνιστώσες ενδοδιαμόρφωσης στην περιοχή των -100dBr. Η εικόνα αυτή εξηγεί την κάπως αυξημένη ενδοδιαμόρφωση που φαίνεται γύρω από την θεμελιώδη στα προηγούμενα φάσματα. Από την άλλη, η καλή στατική επίδοση του ενισχυτή στον λόγο σήματος προς θόρυβο εξηγείται από την χρήση της καμπύλης ζύγισης “A” η οποία εξασθενεί τα 50Hz κατά 30dB περίπου.

Το διάγραμμα της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα (σε ισχύ 30Wrms/8Ω, ultralinear) κινείται κοντά στο 1.5% στην περιοχή των μεσαίων συχνοτήτων με πτωτικές τάσεις στην περιοχή των υψηλών και ελαφρά αυξητική τάση στην περιοχή των χαμηλών (στα 20Hz η παραμόρφωση είναι 2%). Παρόμοια συμπεριφορά στο φάσμα, αλλά σε διαφορετική στάθμη, έχει η παραμόρφωση όταν έχει επιλεγεί η συνδεσμολογία τριόδου. Εδώ οι τιμές βρίσκονται κάτω από το 1% (μέχρι τα 70Hz περίπου, χαμηλά) και πάνω από το 1kHz πέφτουν και κάτω από το 0.8%.
H μεταβολή της ισχύος σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου, το φορτίο και την συνδεσμολογία δείχνει τα αναμενόμενα: Η υψηλότερη ισχύς επιτυγχάνεται με φορτίο 8Ω σε ultralinear mode με τον ενισχυτή να δείχνει τα πρώτα σημάδια υπερφόρτωσης κοντά στα 80Wrms. Η προσεκτική παρατήρηση των καμπυλών εξηγεί γιατί, τυπικά, με βάση την παραμόρφωση, ο ενισχυτής φαίνεται να αποδίδει χαμηλότερη ισχύ σε συνδεσμολογία ultralinear όταν το φορτίο γίνεται 4Ω. H σύγκριση των σχετικών καμπυλών (κόκκινη/ultralinear, ιώδης/τρίοδος) δείχνει ότι αν και η υπερφόρτωση στο στάδιο ultralinear εμφανίζεται, πράγματι σε αρκετά υψηλότερη ισχύ (50Wrms περίπου σε σχέση με τα 30Wrms της τριοδικής λειτουργίας) η συνολική παραμόρφωση έχει ξεπεράσει προ πολλού το “τυπικό” 3%! Ενίοτε, οι προδιαγραφές μπορεί να κρύβουν παγίδες...

Τέλος, ο ενισχυτής αποδείχθηκε ο ταχύτερος λαμπάτος που έχουμε δοκιμάσει τον τελευταίο καιρό. Με χρόνο ανόδου 4.28μS είναι λίγο πιο γρήγορος από τον κορυφαίο στον τομέα Quad ii/eighty. H τιμή αντιστοιχεί σε ένα εύρος 80kHz περίπου. Ο ρυθμός ανύψωσης υπολογίστηκε κοντά στα 24V/μS. To σχετικό διάγραμμα δείχνει ότι ο ενισχυτής είναι αρκετά “καθαρός” με ελάχιστο overshoot.