Kerr Acoustic K100 mk.2

Πολλές από τις λεπτομέρειες που αφορούν στο K100 δικαιολογούνται, σχεδόν αμέσως, όταν μάθεις λίγα πράγματα για τον άνθρωπο πίσω από το ηχείο. Ο Jes Kerr είναι μουσικός ο ίδιος και παραγωγός, επομένως έχει μια σαφή άποψη για το τί πρέπει να κάνει ένα καλό ηχείο. Βάλθηκε να το φτιάξει και το αποτέλεσμα είναι η Kerr Acoustic, μια εταιρία με μικρό κατάλογο προϊόντων (τέσσερα, συνολικά) αλλά πολύ συγκεκριμένο στόχο, αυτόν της δημιουργίας μιας ηχητικής πηγής που σέβεται την μουσική.

Οι Βρετανοί από το Κέιμπριτζ δεν αφήνουν, είναι η αλήθεια, την αισθητική να επιβληθεί της λειτουργικότητας και το αποτέλεσμα είναι εμφανές: Το K100 mk.2, για το οποίο γράφεται αυτό το κείμενο, είναι ένα μεγάλο, βαρύ, ηχείο δαπέδου, που δεν κρύβει τον όγκο του. Σε κλίμακα, η ίδια "πολιτική" εφαρμόζεται σε όλα τα μοντέλα της εταιρίας, ακόμη και στα δύο μικρότερα, το βάσης Κ300 και το δαπέδου Κ320, τα οποία εμφανώς είναι σχεδιασμένα με το μυαλό σε μικρούς χώρους. Το δε K200, η έκδοση βάσης του K100, αντικαθιστά το κάτω μέρος του μεγαλύτερου μοντέλου με μια βαριά μεταλλική βάση. Ο λόγος που θα το διαλέξει κάποιος δεν είναι επειδή είναι μικρότερο, αλλά μάλλον επειδή είναι πιο κατάλληλο για το χώρο του, σε θέματα απόδοσης χαμηλών.
Μιλώντας για χαμηλό, ο Kerr φαίνεται να έχει καταλήξει στο ποιά αρχιτεκτονική φόρτισης είναι η κατάλληλη. Όλα τα μοντέλα βασίζονται σε γραμμή μεταφοράς και το μόνο που διαφέρει είναι τα ίδια τα γούφερ. Παρόμοια στρατηγική, φαίνεται να υπάρχει και στο τουίτερ. Εδώ, η απόφαση είναι να χρησιμοποιηθούν μονάδες ribbon, 60mm στα τρία μικρότερα μοντέλα και 80mm στο κορυφαίο Κ100.
Με την ναυαρχίδα της Kerr να βρίσκεται επί Ελληνικού εδάφους, το On Location δεν άργησε να κάνει την διαδρομή μέχρι τον χώρο της Ακουστικής Κρήτης, στη Γλυφάδα, όπου το ηχείο είναι εγκατεστημένο, προκειμένου να πάρουμε μια γεύση για το πώς αντιλαμβάνεται ο Jes ένα πραγματικά καλό ηχείο. Αλλά, ας αρχίσουμε τις λεπτομέρειες:

Πρέπει να έχει γίνει ήδη σαφές, από τις φωτογραφίες, ότι το K100 mk.2 είναι μια τρίδρομη σχεδίαση (όπως και το μικρότερο K200). Το ακουστικό φάσμα μοιράζεται σε τρεις μονάδες, ένα γούφερ 12 ιντσών, ένα μιντ θόλου 75 χιλιοστών και ένα τουίτερ ribbon 80 χιλιοστών. Και τα τρία μεγάφωνα είναι ενδιαφέρουσες επιλογές που αξίζει να σχολιαστούν. Το γούφερ της Volt είναι, ίσως, το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι του ηχείου. Η αρχιτεκτονική του, με το "ανάποδο" σασί δεν είναι, εννοείται, προς το θεαθήναι. O βασικός στόχος του συγκεκριμένου σχεδιασμού είναι η καλύτερη δυνατή ψύξη του πηνίου φωνής, κάτι που γίνεται με την έκθεση του σασί στο περιβάλλον και, ακόμη, με το αεριζόμενο μαγνητικό σύστημα και την εσωτερική ψύκτρα που διαθέτει του μεγάφωνο. Αυτό που δεν θέλει η Volt είναι η δυναμική συμπίεση, η αδυναμία δηλαδή ενός μεγαφώνου να αποδώσει την στάθμη που απαιτείται στιγμιαία από ένα μουσικό κομμάτι, μία αδυναμία η οποία μπορεί να έχει διάφορες αιτίες (την διαδρομή του κώνου, για παράδειγμα) η βασικότερη των οποίων, ωστόσο, είναι η θέρμανση του πηνίου φωνής (το "δυναμική", εδώ, αναφέρεται στο γεγονός ότι το πρόβλημα οφείλεται στις στιγμιαίες συνθήκες λειτουργίας ενός μεγαφώνου, οι οποίες μπορεί να το υπερθερμάνουν). Τα μεγάλα σε διάμετρο πηνία φωνής και η ψύξη του μεγαφώνου είναι μέτρα προς την σωστή κατεύθυνση. Με τον Kerr να ανήκει στον χώρο του pro- δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι έχει διαλέξει ένα τέτοιο γούφερ, προφανώς γνωρίζει την μεγάλη σημασία των δυναμικών και του πώς αποδίδονται από ένα ηχείο.

Στην Volt ανήκει, επίσης, και το μιντ του ηχείου. Είναι μια μονάδα θόλου 75 χιλιοστών, το μεγαλύτερο μοντέλο της εταιρίας, για την ακρίβεια, με μαγνητικό σύστημα που φτάνει τα... οκτώ κιλά! Ο θόλος φορτίζεται από μια ρηχή χοάνη.
Οι υψηλές συχνότητες αποδίδονται από ένα τουίτερ ribbon, ή, όπως σημειώνει -μετ’ επιτάσεως- η εταιρία "True" ribbon. Με βάση τις περιγραφές που η δίνει η Kerr, δεν πρόκειται για λογοπαίγνιο. Το διάφραγμα της μονάδας είναι αγώγιμο σε όλη του την επιφάνεια και όχι (όπως συχνά γίνεται) μια επιφάνεια με έναν ενσωματωμένο αγωγό, μια προσέγγιση που μηδενίζει την έκταση του διαφράγματος που δεν συμμετέχει στην παραγωγή δύναμης, μειώνοντας κατ' επέκτασιν την μάζα που απαιτείται. Η εταιρία αναφέρει ότι το διάφραγμα στο τουίτερ του K100 έχει μάζα 0.036gr, σημαντικά μικρότερη (αναφέρουν) από αυτήν ενός αντίστοιχου AMT, για παράδειγμα. Η πολύ χαμηλή μάζα είναι βασικός παράγοντας για απόδοση ψηλά, και το τουίτερ φαίνεται να την εκμεταλλεύεται, καθώς το άνω όριο της απόκρισης είναι 45kHz.

Μιλώντας για όρια και η έκταση χαμηλά είναι αρκούντως εντυπωσιακή: Από τα τεχνικά χαρακτηριστικά δεν γίνεται σαφές αν τα 16Hz είναι ανηχοϊκή ή in-room επίδοση, αλλά σε κάθε περίπτωση, το μπάσο δεν θα λείψει! "Ένοχος" για αυτή την επίδοση, εκτός του δωδεκάιντσου της Volt, είναι και η φόρτιση γραμμής μεταφοράς που χρησιμοποιείται. Εδώ, η Kerr έχει ακολουθήσει την κλασική οδό στην σχεδίαση, με την γραμμή να είναι λ/4 (το μήκος της, δηλαδή, είναι το 1/4 του μήκους κύματος της χαμηλότερης συχνότητας που αποδίδει το ηχείο. Δεν είναι εδώ που θα αναλύσουμε τα του transmission line, αλλά -κατά γενική ομολογία- είναι μια φόρτιση που εξασφαλίζει καλύτερη απόδοση και χαμηλότερες παραμορφώσεις χαμηλά, και επιτρέπει τον καλύτερο έλεγχο του γούφερ (με μικρότερες διαδρομές, σε σχέση με τις σχεδιάσεις ανάκλασης και κλειστού τύπου). Το μειονέκτημα το φαντάζεστε: Μεγαλύτερο κόστος λόγω του σύνθετου της κατασκευής και μεγαλύτερο βάρος. Έτσι εξηγούνται και τα 78 κιλά του κάθε ηχείου, βεβαίως. Το φίλτρο είναι -μάλλον- κλασικό, δεύτερης τάξης (12dB/oct) με συχνότητες διέλευσης τα 370Hz και τα 3.6kHz.
Η καμπίνα των ηχείων κατασκευάζεται στην Μεγάλη Βρετανία από φύλλα κόντρα πλακέ σημύδας και το φινίρισμα μπορεί να γίνει με διάφορα είδη φυσικού ξύλου ή με λάκα, σατινέ ή glossy από το χρωματολόγιο RAL.

Πέρα από το ίδιο το ηχείο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κατά την γνώμη μου, είχε και η οδήγησή του. Αρχικώς, είχα την ευκαιρία να το ακούσω με έναν συνδυασμό λαμπάτου προενισχυτή (Thivan Labs TCP-5) και ημιαγωγικών μονομπλόκ τελικών της Restek (Extent, με ισχύ 260/350W σε φορτία 8/4Ω), αλλά η αλήθεια είναι ότι το "σωστό" setup προέκυψε μετά: Το μεγαλύτερο μέρος της ακρόασης έγινε με τον "ολοκληρωμένο" ενισχυτή Sun 833-X. Βάζω εισαγωγικό στον ολοκληρωμένο, γιατί η συσκευή αποτελείται από τρία σασί, ένα που φιλοξενεί το στάδιο εισόδου και τα driver (όλα τα κυκλώματα χρησιμοποιούν τριόδους) και δύο σασί για τα τελικά στάδια, τα οποία βασίζονται σε λυχνίες 833. Η 833 είναι μια τρίοδος σχεδιασμένη για RF (αλλά για σχετικώς χαμηλές συχνότητες). Στην συγκεκριμένη εφαρμογή, βεβαίως, λειτουργεί σε τάξη Α, χωρίς ανάδραση, με το ρεύμα θέρμανσης να φτάνει τα 10Α. Ο διαχωρισμός των κυκλωμάτων όπως τον έχει κάνει η Thivan, γίνεται με στόχο να εξασφαλιστεί χαμηλότερος θόρυβος. Η ισχύς του κάθε τελικού σταδίου φτάνει τα 155Wrms. Αυτή η απόδοση ισχύος είναι κάτι παραπάνω από επαρκής, για ένα ηχείο με ευαισθησία 91dB και ονομαστική αντίσταση 8Ω, το οποίο είναι τοποθετημένο σε έναν μέτριων διαστάσεων χώρο (με καλή ακουστική).
Τα ενισχυτικά, συνόδευσε το streamer/DAC TMS-3 της Thivan, δοκιμή του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ, καθώς και το πλατό PE 6060 της Perpetuum Ebner με κεφαλή την 2M Black της Ortofon και προενισχυτή phono τον PS-10 της Lyric δοκιμή του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Η αλήθεια είναι ότι το Κ100 mk.2 σου επιβάλλει την παρουσία του ακόμη και όταν δεν λειτουργεί. Είναι ένα μεγάλο σε διαστάσεις ηχείο με έντονα χαρακτηριστικά στην αισθητική του, ένα είναι το γούφερ της Volt, ένα άλλο είναι η δωρική του εμφάνιση και δεν θα περάσει ποτέ απαρατήρητο. Μια καλή ιδέα είναι να επιλέξεις ένα μαύρο glossy φινίρισμα που θα το βοηθήσει να κρυφτεί λίγο, αν και -προσωπικά- θα επέλεγα ένα ζωηρό χρώμα από την παλέτα της RAL. Αν επενδύσεις σε ένα ηχείο τέτοιας κατηγορίας τιμής δεν έχεις λόγο να το κρύβεις!
Τούτων λεχθέντων, ο όρος "επιβλητικό" ταιριάζει περισσότερο, ως χαρακτηρισμός, στην απόδοση του μεγάλου Kerr, το οποίο δείχνει το μέγεθός του (ως ηχητική πηγή πλέον) από τις πρώτες στιγμές που το ακούσεις. Το μεγάλο γούφερ παίζει ασφαλώς το ρόλο του και δικαιώνει πλήρως την βασική ιδέα περί δυναμικών. Το K100 mk.2 είναι ένα πραγματικό μόνιτορ (far field, θα έλεγα) και ως τέτοιο μπορεί να δημιουργήσει υψηλές στάθμες, δίνοντας, παράλληλα, την αίσθηση ότι ακούς κάτι διαυγές, χωρίς παραμόρφωση και χωρίς το παραμικρό ίχνος συμπίεσης. Ακούς δυνατά και ποιοτικά και αυτό, από μόνο του, είναι ένα χαρακτηριστικό που το συναντάς μόνο σε πραγματικά σοβαρά ηχεία.
Με βάση αυτή την παρατήρηση, θεωρώ ότι το ηχείο θα δεχτεί και θα αναδείξει μεγάλους τελικούς ενισχυτές (κάτι που φάνηκε, βεβαίως, από την ακρόαση με τους Restek) και θα εκμεταλλευθεί την δυνατότητά τους για παροχή κορυφών υψηλής ισχύος, επομένως, όποιος έχει την δυνατότητα, δεν πρέπει να τσιγκουνευτεί τα βατ. Τα μακροδυναμικά του προγράμματος θα τον... ευγνωμονούν!

Αυτά σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες στάθμης και δυναμικών, στοιχεία τα οποία δημιουργούν μια εξαιρετική πρώτη εντύπωση, αλλά φυσικά το K100 δεν περιορίζεται σε αυτόν τον τομέα. Το επόμενο στοιχείο που τραβά την προσοχή είναι η εικόνα που δημιουργεί το ηχείο. Βοηθούσης και της γεωμετρίας του χώρου ακρόασης της Ακουστικής Κρήτης (ο οποίος έχει μη παράλληλες πλευρές) ο εστιασμός και η αίσθηση του βάθους ήταν πολύ υψηλού επιπέδου, παρά την σχετικά μεγάλη απόσταση των ηχείων στο συγκεκριμένο setup. Οι θέσεις των ηχητικών αντικειμένων, η κίνησή τους και ο αέρας που τα περιβάλλει ακούστηκαν εξαιρετικά, η αίσθηση του χώρου ιδιαίτερα πειστική και το συνολικό αποτέλεσμα απέπνευσε έναν ρεαλισμό που τον βρίσκεις μόνο σε ηχεία τέτοιου είδους (μεγάλα και με προσανατολισμό στην ακρίβεια).
Σε ό,τι αφορά την τονική ισορροπία, τα πράγματα δεν μας εξέπληξαν, υπό την έννοια ότι από ένα τέτοιο ηχείο δεν περιμένεις παρά ουδετερότητα, έκταση και χαμηλούς χρωματισμούς και αυτό ακριβώς ήταν που πήραμε. Στην περίπτωση του K100 αυτά τα γνωρίσματα τα εισπράττεις μέσω ενός ξεκούραστου και αβίαστου χαρακτήρα, όπου τίποτε δεν δείχνει να πιέζει το ηχείο. Η μουσική ρέει, διατηρεί τα πολλαπλά επίπεδα της κάθε σύνθεσης (ανάλογα και με την δουλειά που έχει γίνει στην ηχογράφηση βέβαια... είπαμε είναι μόνιτορ) και σε συνδυασμό με τα μακροδυναμικά έχεις ένα αποτέλεσμα που σε καρφώνει στην θέση σου. Μεσαία περιοχή φωτεινή και λεπτομερής και υψηλές συχνότητες με μεγάλη έκταση, σωστή ταχύτητα και αίσθηση αέρα ψηλά είναι χαρακτηριστικά που σίγουρα συγκινούν. Σε αυτά, θα πρέπει να προσθέσετε ένα στιβαρό χαμηλό, με παραδειγματικό έλεγχο και έκταση και το αποτέλεσμα είναι αυτό: Δεν σου λείπει τίποτα προκειμένου να απολαύσεις την μουσική σου.

Ως συμπέρασμα, κρατήστε το ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά μεγάλο ηχείο. Μεγάλο σε διαστάσεις αλλά, κυρίως, μεγάλο σε ήχο. Ακριβές, δυναμικό και γρήγορο, θα καλύψει έναν μεγάλο χώρο και θα αξιοποιήσει, χωρίς δισταγμό, έναν ισχυρό τελικό, αποδίδοντας τα δέοντα ως προς τις στάθμες. Ακούστε το οπωσδήποτε, πριν αγοράσετε οτιδήποτε σε αυτά τα χρήματα γιατί είναι μια πραγματικά μια σπουδαία περίπτωση!