Elac Alchemy DDP-2/DPA-2

Ξεκινώντας από το κομμάτι του DAC, ο DDP-2 δεν προσφέρει κάποια μέθοδο καταστολής του εισερχόμενου jitter, όπως φαίνεται και από το σχετικό διάγραμμα, με την καμπύλη να παραμένει στα 0dB. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιλέγεται με προσοχή η πηγή που θα οδηγήσει τις συμβατικές ψηφιακές εισόδους τις συσκευής. Το jitter που εισάγει το ίδιο το κύκλωμα, κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, γύρω από το 20ps στις χαμηλές συχνότητες.
Η γραμμικότητα του μετατροπέα κρίνεται ως πολύ καλή, με τις πρώτες παραμορφώσεις να γίνονται εμφανείς στην περιοχή των -105dBFS, αλλά την απόδοση να παραμένει επαρκής ακόμη και κοντά στα -110dBFS. Το κατώφλι του θορύβου κάνει την εμφάνισή του στα -120dBFS.

Τα φίλτρα που προσφέρονται στον χρήστη έχουν τις αναμενόμενες συμπεριφορές με τις επιλογές που έχουν ηπιότερη κλίση να έχουν σημαντικότερη “παρουσία” στην περιοχή αποκοπής.
Ο μετατροπέας της Elac είναι ιδιαίτερα αθόρυβος, όπως δείχνει η σχετική καμπύλη, το σύνολο της οποίας βρίσκεται αισθητά κάτω από τα -110dBFS, για το σύνολο της μέτρησης. Μπορεί κανείς να δει ίχνη του τροφοδοτικού, στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων, αλλά στην πράξη, πρόκειται για αμελητέες ποσότητες. Ο συνολικός θόρυβος από την τροφοδοσία, δεν ξεπερνά τα 13μVrms.

Η διαμόρφωση του σήματος από τον θόρυβο δεν αποκαλύπτει προβλήματα. Συνολικά, υπάρχει μια αύξηση του θορύβου από πολύ χαμηλές συχνότητες αλλά το σύνολο των ευρημάτων βρίσκεται κάτω από τα -100dBu, στάθμη ιδιαίτερα χαμηλή για να αποτελέσει αντικείμενο κριτικής σε αυτή την κατηγορία τιμής.
Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε καλά επίπεδα, κάτω από τα -100dB στην περιοχή των χαμηλών και κατώτερων μεσαίων συχνοτήτων με τάσεις αύξησης της διαρροής από το ένα κανάλι στο άλλο, στην ανώτερη περιοχή (πάνω από τα 2kHz, περίπου). Στο όριο της μέτρησης, η τιμή της διαφωνίας ήταν -80dB.

Το στάδιο προενίσχυσης του DDP-2 είναι μετρίως ευαίσθητο, απαιτώντας περί τα 400mVrms για έξοδο 1V αλλά με αρκετά περιθώρια υπερφόρτωσης, καθώς απαιτεί 3,2Vrms για να φτάσει η έξοδος στο όριο του ψαλιδισμού, ο οποίος κάνει την εμφάνισή του λίγο κάτω από τα 8Vrms.
Οι στατικά μετρημένες τιμές παραμόρφωσης κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα (0,009% THD+N, 0,005% THD και 0,004% IMD SMPTE), όπως και ο θόρυβος, ο οποίος μετρήθηκε στα -89dBr(A) με αναφορά 1Vrms στην έξοδο. Το ρυθμιστικό της στάθμης έχει πολύ καλό τράκινγκ με τις διαφορές των καναλιών να μην ξεπερνούν ποτέ το 0,08dB.
Η μεταβολή του συνόλου της αρμονικής παραμόρφωσης και του θορύβου σε συνάρτηση με την συχνότητα και την στάθμη δεν κρύβει εκπλήξεις. Ο προενισχυτής κινείται στην περιοχή του 0.01% για σήματα σχετικώς χαμηλής στάθμης (-9dBr) και δεν ξεπερνά τα 0,15%, στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων και για σήματα κοντά στο όριο της υπερφόρτωσης (-1dBr).
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη περιγράφει μια σχεδόν ιδανική συμπεριφορά, όπου οι χαμηλότερες τιμές παραμόρφωσης εμφανίζονται στην περιοχή μεταξύ 500mVrms και 2Vrms.

Ο DPA-2 απέδωσε 197Wrms ανά κανάλι σε φορτία 8Ω και 317Wrms ανά κανάλι σε φορτία 4Ω. Με συντελεστή αύξηση της ισχύος κοντά στο 1,6, οι δυνατότητες οδήγησης φορτίων με εμπέδηση που μεταβάλλεται σημαντικά προς χαμηλές τιμές, κρίνονται ως πολύ καλές. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε κοντά στο 255, μια τιμή που δεν αφήνει περιθώρια στις ιδιαιτερότητες των ηχείων να καθορίσουν την συμπεριφορά του συνολικού συστήματος.
Με φορτίο 8Ω, οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα (0,006% THD+N, 0,005% IMD SMPTE) με τις αναμενόμενες τάσεις αύξησης, όταν το φορτίο έγινε 4Ω (0,011% και 0,008% αντιστοίχως). Ο ενισχυτής εμφανίστηκε αρκετά ήσυχος με λόγο S/N κοντά στα -72dBr(A) με στάθμη αναφοράς το 1Wrms/8Ω. Η δυναμική περιοχή υπολογίστηκε στα 94dB.
Η απόκριση συχνότητας με φορτία 8Ω είναι πρακτικώς επίπεδη, με ήπια αποκοπή στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (-0,25dBr στα 20kHz, περίπου). Τα -3dB βρίσκονται λίγο πριν τα 60kHz. Η ομοιότητα μεταξύ των καναλιών είναι εξαιρετική, σημαντικά μικρότερη του 0.1dB. Με σύνθετο φορτίο, ο υψηλός συντελεστής απόσβεσης κάνει αισθητή την παρουσία του, καθώς οι καμπύλες έχουν πολύ μικρές αποκλίσεις σε σχέση με αυτές των 8Ω, μόλις ορατές στην περιοχή των 2kHz και μικρότερες των 0.1dB.
Το φάσμα της εξόδου, με σήμα 1kHz στην είσοδο, στο 1/3 της μέγιστης ισχύος, περιλαμβάνει δύο ισχυρές αρμονικές στην περιοχή των -80dBr (δεύτερη και τρίτη) με το σύνολο των υπόλοιπων να βρίσκονται κάτω από τα -100dBr. Το τροφοδοτικό “φαίνεται” κατά κύριο λόγο από μια σειρά συνιστωσών ενδοδιαμόρφωσης σε πολλαπλάσια των 100Hz, γύρω από την θεμελιώδη, γύρω και κάτω από τα -110dBr.

Το φάσμα της ενδοδιαμόρφωσης δεν κρύβει κάποια έκπληξη, καθώς οι συνιστώσες τρίτης και πέμπτης τάξης βρίσκονται στην περιοχή των -90dBr και τα υπόλοιπα ευρήματα πέφτουν γρήγορα κάτω από τα -100dBr.
Το φάσμα του θορύβου καταδεικνύει μια ήσυχη κατασκευή, με το σύνολο των ευρημάτων να βρίσκεται κάτω από τα -100dBr (με αναφορά το 1Wrms/8Ω). Μοναδικό εύρημα που αξίζει σχολιασμού μια παρεμβολή στην περιοχή 3-7kHz.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα επιβεβαιώνει τις στατικές μετρήσεις, με τις καμπύλες να βρίσκονται στην περιοχή του 0,01%. Με φορτίο 8Ω, υπάρχει μια ήπια τάση αύξησης πάνω από τα 10kHz, η οποία γίνεται εντονότερη όταν το φορτίο γίνει 4Ω.
Η μεταβολή της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ και το φορτίο είναι τυπική, με τις τιμές της παραμόρφωσης να είναι υψηλότερες στα 4Ω. Είναι ενδιαφέρον, ίσως, το γεγονός ότι υπερφόρτωση έρχεται σταδιακά. Τα πρώτα της ίχνη, στα 8Ω, φαίνονται γύρω στα 150Wrms αλλά ο ενισχυτής, από το σημείο αυτό έχει περιθώρια και προσεγγίζει τα 200Wrms με παραμόρφωση 0,3%. Παρόμοια συμπεριφορά μπορεί να δει κανείς και για φορτίο 4Ω.

Η απόκριση του ενισχυτή σε τετραγωνικό σήμα είναι πολύ ικανοποιητική με μικρό overshoot και ελάχιστο ringing. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 8,1μs περίπου και ο ρυθμός ανύψωσης στα 11V/μs τιμή πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που απαιτείται για τις συγκεκριμένες συνθήκες σήματος (1kHz, μέγιστη έξοδος), η οποία βρίσκεται κοντά στα 0,35V/μs.
Τέλος, το φάσμα παρεμβολών πολύ υψηλών συχνοτήτων (το οποίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην περίπτωση των διακοπτικών σταδίων) επιβεβαιώνει την γενική εντύπωση που σχηματίσαμε για τον ενισχυτή, ότι πρόκειται, δηλαδή, για μια πολύ ήσυχη κατασκευή, καθώς τα ευρήματα βρίσκονται σε πολύ χαμηλές στάθμες.