|
| REVIEW |
|
CD PLAYER, ΠΡΟΕΝΙΣΧΥΤΗΣ, ΤΕΛΙΚΟΣ
ΕΝΙΣΧΥΤΗΣ |
| Hegel CDP4A, P4A ,
H4A |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
Η διαδικασία της δοκιμής περιέλαβε την
ακρόαση των τριών συσκευών ως σύστημα, κατά το μεγαλύτερο χρονικό
διάστημα, αλλά βεβαίως δεν παραλείψαμε να χρησιμοποιήσουμε το cd
player ξεχωριστά ως μεμονωμένη πηγή. Ο τελικός ενισχυτής
κλήθηκε να οδηγήσει δίαφορα ηχεία, από το βασικό αναφοράς Audio
Spectrum Eros (με το παθητικό υπογούφερ) και το μικρό B&W CM1
μέχρι το Acapella Fidelio II και το Totem Wind. Κατά τις
ακροάσεις των συσκευών ως σύστημα χρησιμοποιήσαμε τις εισόδους
balanced.
Η χρήση του συστήματος δεν κρύβει ιδιαίτερες
δυσκολίες, αντιθέτως η εργονομία και η αισθητική του είναι
ευχάριστες και δεν φορτώνουν τον χώρο. Η μοναδική
παρατήρηση που θα μπορούσε κανείς να κάνει σε αυτό το επίπεδο είναι
η κάπως σκληρή αίσθηση των διακοπτών στο cd player
και το γεγονός ότι δεν υπάρχει δυνατότητα τυχαίας προσπέλασης των
τράκς ενός δίσκου.
H αλήθεια είναι ότι αυτό που "καπελώνει" την
συνολική πρώτη εντύπωση που αποκομίζεις από το σύστημα της Hegel
είναι -θα το μαντέψατε- ο τελικός ενισχυτής. O Η4Α
ανήκει στην ξεχωριστή εκείνη κατηγορία συσκευών που μπορούν
να οδηγήσουν οτιδήποτε σε οποιαδήποτε στάθμη, φτάνει να τους το
ζητήσεις, αποτελώντας έτσι ένα θαυμαστό εργαλείο για όσους έχουν ένα
αναίσθητο ή/και δύστροπο ηχείο. Της άνεσης στην οδήγηση
έπονται βέβαια διάφορα θετικά: Το σύστημα έδειξε να έχει
τεράστια δυναμικά αποθέματα και κάτω από
κανονικές συνθήκες ακρόασης (δηλαδή χωρίς να κινδυνεύεις εσύ και τα
ηχεία), λειτουργεί με μία ξεκάθαρη άνεση και μακρυα από τα όριά του.
Αυτό με την σειρά σημαίνει σημαντικές δυνατότητες στην
απόδοση των λεπτομερειών, ξεκούραστες υψηλές συχνότητες και
βεβαίως-βεβαίως τεράστιες δυνατότητες στις χαμηλές συχνότητες, οι
οποίες, μπορεί κανείς να είναι σίγουρος, περιορίζονται πλέον μόνο
από τις δυνατότητες των ηχείων. Ακροάσεις σύνθετων έργων, όπως το
Αbdulmajid (Philip Glass/Heroes Symphony) και το The Sinking (James
Horner/Titanic) επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές: Η έκταση, ο
παλμός και η λεπτομέρεια στην περιγραφή των κρουστών και των μεγάλων
εγχόρδων αποδώθηκαν με καθηλωτικό τρόπο και χωρίς σημαντικές
διαφοροποιήσεις καθώς η στάθμη ανέβαινε. Εννοείται ότι, με
δεδομένη την ουδετερότητα και τον εξαιρετικά χαμηλό θόρυβο του
ενισχυτή, τον ρόλο του παίζει σαφώς και ο
προενισχυτής. |
 |
 |
| Η Hegel δεν αρκέστηκε σε συνήθεις
συνταγές όσον αφορά το φινίρισμα και την αισθητική. Οι
διακόπτες είναι λίγο σκληροί αλλά πολύ όμορφοι και οι καμπύλες
της πρόσοψης κάνουν τις συσκευές ενδιαφέρουσες
οπτικώς. |
Ο προενισχυτής χρησιμοποιεί ηλεκτρονόμους
για την επιλογή των εισόδων, ο έλεγχος των οποίων γίνεται από
ένα ατέρμονο dial με πολύ καλή αίσθηση. Τα LEDs έχουν το
κλασικό μπλε χρώμα . | |
|
|
Το πακέτο P4A/H4A έδειξε να συνεργάζεται
άψογα (κάτι προφανώς αναμενόμενο) για να δημιουργήσει μία ενισχυτική
αλυσίδα εξαιρετικής ακρίβειας, χωρίς αποκλίσεις και εμφανείς
προτιμήσεις και με σαφή έμφαση στην λεπτομέρεια, στην
ανάλυση και στην ταχύτητα. Αν και η επιλογή του ρυθμιστικού
στάθμης μπορεί να θεωρηθεί κλασική (το Alps δεν είναι και καμμία
εξωτική επιλογή), η ομοιότητα των καναλιών φαίνεται να διατηρείται
σε κορυφαία επίπεδα με άμεση επίπτωση στην στερεοφωνική εικόνο η
οποία -ειδικά με τα Acapella Fidelio II- κινήθηκε σε
κορυφαία επίπεδα σε θέματα περιγραφής κάνοντας την ακρόαση
του βιμπράφωνου στο Limehouse Blues (Jazz at the Pawnshop/Proprius)
μία υπέροχη ακουστική εμπειρία με σαφή και καλά ελεγχόμενη κίνηση
και αποδίδοντας τον όγκο του κόντραμπάσου στο The Way We Were (Girl
Talk/TBM) στο σωστό μέτρο. Η μεγάλη ισχύς έχει
κατηγορηθεί συχνά για τάσεις σκληρότητας (κατάλοιπο προφανώς από
τους πολύ ισχυρούς τελικούς ενισχυτές με επαγγελματικές καταβολές)
αλλά στο συγκεκριμένο ζεύγος μία τέτοια κατηγορία απέχει πολύ από το
να είναι πραγματική. Ο ήχος είναι ξεκούραστος ακόμη και σε
αρκετά υψηλές στάθμες, αλλά από την άλλη, μην περιμένετε από
την πλευρά των Hegel ωραιοποίηση και κακώς εννοούμενη
audiophile συμπεριφορά, υπό την έννοια της ύπαρξης μίας
συγκεκριμένης ηχητικής υπογραφής με την οποία μπορούν να γίνουν
παιχνίδια. Στο θέμα αυτό το μανιφέστο των Νορβηγών είναι
σαφές: Τίποτε δεν πρέπει να μπαίνει μεταξύ του αποτελέσματος της
ηχογράφησης και της απόδοσής του από τα ηχεία... Κάτω από αυτό το
πρίσμα είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε σε εξοντωτικές
στάθμες το Inner Trance (Ιωάννης Παπαδάκης/X-Αβατον) χωρίς
να ανιχνεύσουμε ούτε ίχνος μείωσης της ευκρίνειας και του σώματος
των κρουστών, αλλά και να μεταφερθούμε με άνεση στην αίθουσα
"Δημήτρης Μητρόπουλος" όταν γινόταν η ηχογράφηση της "Ολυμπίας" με
την Βασιλική Καραγιάννη.
Η ψηφιακή πηγή που προτείνει η Hegel,
με την μορφή του CDP4A είναι ίσως η πλέον κλασική από την
τριάδα των συσκευών. Το ψηφιακό της κομμάτι με τον
dac της Cirrus είναι μία καλή (και πιθανόν συντηρητική) επιλογή αλλά
το προσεγμένο στάδιο εξόδου εξασφαλίζει την καλύτερη δυνατή
συμπεριφορά. Πράγματι, από τo player πήραμε αβίαστη
λεπτομέρεια, με άψογη περιγραφή των μικρολεπτομερειών και
πολύ καλή στερεοφωνική εικόνα, στοιχεία που συνδυάσθηκαν άψογα με
καλή απόδοση των φωνών και ευχάριστες υψηλές συχνότητες. Οι φωνές
στον "Γλάρο" (Ελένη Καραίνδρου/Ανέκδοτες Ηχογραφήσεις) γέμισαν τον
χώρο χωρίς να καταπιέζουν τον ακροατή ενώ η ενδιαφέρουσα δουλειά του
Σάκη Παπαδημητρίου Nosferatu A Monopoli (Αnakrousis) και ιδιαίτερα
τα ανατριχιαστικά φωνητικά της Γεωργίας Συλλαίου αποδώθηκαν με τον
δέοντα ρεαλισμό και η συνολική εικόνα δεν άφησε πολλά περιθώρια για
προβληματισμούς ή συγκεκριμένα αρνητικά σχόλια. |
Τελικώς...
... δεν μας έμεινε
η παραμικρή αμφιβολία για το ότι το concept της Hegel
λειτουργεί στην πράξη: Με αναμφισβήτητο πρωταγωνιστή τον
Η4Α, το σύστημα της Νορβηγικής εταιρίας παραμένει πιστό στην
θεμελιώδη αξία της ακρίβειας: Με εξαιρετικές
δυνατότητες οδήγησης χάρις στην ισχύ του τελικού, και την
ικανότητα να αποδίδει τις λεπτομέρειες με ένα τρόπο που θα καθηλώσει
τον ακροατή, χωρίς παράλληλα να εισάγει κάποια δική της ηχητική
ταυτότητα, η τριάδα είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά και
ουδέτερα συστήματα που έχουμε ακούσει σε αυτή την κατηγορία
τιμής. |
Επί του
(virtual) πιεστηρίου...
Ενώ το σύστημα της Hegel
βρισκόταν στην τελική φάση της δοκιμής και το κείμενο αυτό στην φάση
της συγγραφής, η εταιρία ανακοίνωσε την υλοποίηση της
έκδοσης MkII του προενισχυτή και του cd
player. Ανάμεσα στις λεπτομέρειες που μάθαμε για τις νέες
εκδόσεις είναι η αλλαγή του ρυθμιστικού στάθμης
στον προενισχυτή με ένα ψηφιακά ελεγχόμενο εξασθενητή καθώς και η
αλλαγή του ψηφιακού φίλτρου (το οποίο περιλαμβάνει
και upsampling) και του κυκλώματος χρονισμού στο
player. Oι τιμές των συσκευών παραμένουν οι ίδιες, και εμείς
θα επανέλθουμε όταν θα έχουμε την δυνατότητα να αξιολογήσουμε τις
αλλαγές αυτές. |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
| |
|
