iFi NEO iDSD

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του NEO iDSD έγινε μέσω της ομοαξονικής εισόδου με σήματα 24/96, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Ως αναλογική έξοδος, χρησιμοποιήθηκε η single ended σε ρύθμιση Fixed.
Όπως συμβαίνει συνήθως, το front-end της XMOS προσφέρει καλές επιδόσεις στην καταστολή του εισερχόμενου jitter. Οι τιμές εξασθένησης για jitter 80ns κινούνται σε μεγάλο μέρος του φάσματος στην περιοχή των -55dB με μικρές τάσεις μείωσης της αποτελεσματικότητας στις πολύ χαμηλές συχνότητες. Αυτό σημαίνει ότι η συσκευή είναι αρκούντως ανθεκτική σε ψηφιακά σήματα μέτριας ποιότητας.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις καμπύλες αντοχής στο jitter οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή των -90dB, χωρίς εμφανείς αλλαγές σε συνάρτηση με την συχνότητα του σήματος.

Η ίδια η συσκευή φαίνεται να εισάγει περιορισμένο jitter, με τους υπολογισμούς να κυμαίνονται στα 140ps στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων και να μειώνονται σημαντικά, στα 60ps, στις υψηλές συχνότητες. Αυτές οι επιδόσεις είναι σημαντικά μικρότερες από αυτές που θεωρούνται ως πιθανόν να επηρεάσουν την ηχητική απόδοση.
Η γραμμικότητα της στάθμης είναι πολύ καλή με τον μετατροπέα να φθάνει άνετα τα -110dB πριν εμφανιστούν άξιες λόγου αποκλίσεις και τον θόρυβο να επιβάλλει την παρουσία του λίγο πριν τα -120dBFS (με μικρές διαφορές στα δύο κανάλια).

Η απόκριση συχνότητας είναι, όπως θα περίμενε κανείς πρακτικώς επίπεδη, με μια πολύ ήπια αποκοπή στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων (πριν αρχίσει να επενεργεί το φίλτρο). Στο όριο της μέτρησης (40kHz) η εξασθένηση είναι στα 0.4dBr περίπου. Η ομοιότητα μεταξύ των καναλιών είναι παραδειγματική με απόκλιση αισθητά μικρότερη του 0.1dB.
Οι παραμορφώσεις (THD, THD+N) με αναφορά το -1dBFS είναι πολύ χαμηλές, στα -90dB περίπου, χωρίς άξιες λόγου αλλαγές στο φάσμα της μέτρησης.

Σε συνάρτηση με την στάθμη, η συμπεριφορά είναι η αναμενόμενη στην Fixed έξοδο, με τις τιμές να βρίσκονται στα -40dB (THD+N) και στα -50dB (THD) για σήματα πολύ χαμηλής στάθμης (-60dBFS), χωρίς φαινόμενα υπερφόρτωσης της αναλογικής εξόδου όταν ο μετατροπέας φθάνει στο όριο της στάθμης του (0dBFS). Αυτό δεν συμβαίνει όταν η έξοδος είναι ρυθμισμένη σε Variable mode και μεσολαβεί ο εξασθενητής. Εδώ, έχουμε σαφή φαινόμενα υπερφόρτωσης για στάθμες πάνω από τα -5dBFS. Σε Fixed λειτουργία, η στάθμη εξόδου είναι η τυπική, 2,2Vrms/0dBFS.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα και στην στάθμη επιβεβαιώνει την πολύ καλή και ομαλή συμπεριφορά της συσκευής. Οι σχετικές καμπύλες βρίσκονται στην περιοχή του 0,003-0,004% για σήματα υψηλής στάθμης και στην περιοχή του 0,01% για σήματα χαμηλής στάθμης.

Το φίλτρο του NEO είναι κλασικό ως προς την κλίση και τις συχνότητες αποκοπής, με ομαλή περιοχή μετάβασης και περιοχή αποκοπής που βρίσκεται κάτω από τα -90dBr. Η iFi “αφήνει” την έξοδο να ανέβει στο όριο του χρήσιμου φάσματος (με την αποκοπή να ξεκινά λίγο πριν από τα 80kHz) για sample rate 176,4kHz.
Η αποτελεσματικότητα των φίλτρων φαίνεται και από την καμπύλη καταστολής των υποπροϊόντων της δειγματοληψίας, η οποία βρίσκεται συστηματικά κάτω από τα -100dBFS, μια κορυφαία επίδοση.

Ο NEO είναι μια συσκευή με πολύ χαμηλό θόρυβο. Η στατική μέτρηση (κατά CCIR) δίνει τιμές κοντά στα -104dB και η δυναμική περιοχή υπολογίστηκε, επίσης, σε αυτή την τιμή, αμφότερες επιδόσεις πολύ υψηλές σε σχέση με την κατηγορία τιμής, οι οποίες συνδυάζονται και από πολύ χαμηλή συμμετοχή του θορύβου τροφοδοσίας, ο οποίος δεν ξεπερνά τα 2,5μVrms (-119dBFS), υποδηλώνοντας ένα καλό τροφοδοτικό.
Το διάγραμμα του θορύβου σε αδρανές κανάλι, επιβεβαιώνει τις στατικές μετρήσεις, όντας μέχρι τα 2kHz κάτω από τα -120dBFS, στο μεγαλύτερο μέρος της περιοχής και παραμένοντας εμφατικά κάτω από τα -110dBFS στο σύνολο του φάσματος της μέτρησης (20kHz).
Το συνολικό φάσμα του θορύβου, περιλαμβάνει πολύ χαμηλούς θορύβους συνολικά, (το σύνολο των συνιστωσών βρίσκεται κάτω από τα -110dBFS), με την συσκευή να “μαζεύει” υψίσυχνο θόρυβο σε πολύ μικρό βαθμό.

Στην ίδια λογική κινείται και η διαμόρφωση του σήματος από τον θόρυβο. Το σχετικό διάγραμμα δεν περιλαμβάνει ορατές συνιστώσες από το τροφοδοτικό και μόνο ίχνη από πιθανό jitter στην βάση της θεμελιώδους. Το σύνολο των ευρημάτων κινείται γύρω και κάτω από τα -120dBu.
Τέλος, η αρχιτεκτονική/τοπολογία Dual Mono/PureWave δείχνει να δικαιώνεται πλήρως, τουλάχιστον στο επίπεδο των διαδρομών του τυπωμένου κυκλώματος, με την διαφωνία των καναλιών να κινείται σε κορυφαίο επίπεδο, μεταξύ -90 και -100dBr, μια επίδοση που ξεπερνά τις προσδοκίες από την συγκεκριμένη κατηγορία τιμής.