Advance Paris A12 Classic

Ο ενισχυτής απέδωσε 186Wrms ανά κανάλι με φορτίο 8Ω, με όριο παραμόρφωσης το 0.3%, τιμή που ανέβηκε στα 269Wrms ανά κανάλι όταν το φορτίο έγινε 4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος στο 1.4 δείχνει να έχει επαρκή αποθέματα για να οδηγήσει ένα κάπως κακότροπο ηχείο. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε πάνω από 100 (κοντά το 110) μια τιμή που εξασφαλίζει ότι η μεταβολή στο μέτρο της εμπέδησης ενός ηχείου δεν επηρεάζει την συνολική απόκριση του συστήματος. Εν κατακλείδι, έχουμε έναν καλό οδηγό εδώ, ο οποίος με ηχεία λογικής ευαισθησίας μπορεί να καλύψει έναν μέτριο ή και μεγάλο χώρο, χωρίς να κοπιάσει ιδιαίτερα.
Σε ό,τι αφορά τις στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης ο A12 Classic κινήθηκε με εντυπωσιακή συνέπεια στην περιοχή του 0.01-0.02% τόσο στην THD και την THD+N όσο και στην μέτρηση της IMD, με μικρές μόνο αυξητικές τάσεις σε συνάρτηση με την συχνότητα. Ο λόγος σήματος προς θόρυβο ήταν επίσης καλός (-82dB(A) με αναφορά το 1Wrms/8Ω) με τον θόρυβο από την τροφοδοσία να είναι πολύ χαμηλός, κοντά στα 500μVrms.
Η απόκριση συχνότητας είναι πρακτικώς επίπεδη με μια ήπια αποκοπή χαμηλά (το σημείο -3dB βρίσκεται κάτω από τα 10Hz και μεγάλη έκταση ψηλά, με τον ενισχυτή να ανεβαίνει χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα πάνω από τα 60kHz και το συμβατικό εύρος, με βάση τον χρόνο ανόδου να ξεπερνά τα 200kHz (εντελώς περιέργως, η εταιρία δίνει -3dB στα 35kHz). Η ομοιότητα των καναλιών είναι παραδειγματική με διαφορές αισθητά μικρότερες του 0.1dB. Με σύνθετο φορτίο, είναι ορατές κάποιες αποκλείσεις της τάξης του 0.1dB, συμπεριφορά που κρίνεται ως πολύ καλή και οφείλεται στον υψηλό συντελεστή απόσβεσης.
Το φάσμα στην έξοδο, με σήμα 1kHz στην είσοδο και αναφορά το 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 8Ω, περιλαμβάνει μια ισχυρή δεύτερη αρμονική (κοντά στα -70dBr) και μια ομαλή ακολουθία ανώτερων αρμονικών, η οποία πέφτει κάτω από τα -100dBr πάνω από την τέταρτη. Μικρά ίχνη υψίσυχνου θορύβου είναι ορατά, αλλά σε πολύ χαμηλές στάθμες (-90dBr).

Όταν το φορτίο γίνει 4Ω, η στάθμη της (επικρατούσας) δεύτερης αρμονικής μειώνεται λίγο αλλά το υπόλοιπο φάσμα γίνεται, ελάχιστα, πιο ζωηρό. Και πάλι, όμως, πάνω από την τέταρτη αρμονική τα ευρήματα βρίσκονται κάτω από τα -100dBr. Άξιο σχολιασμού εύρημα, εδώ είναι η οριακή αύξηση του θορύβου από το τροφοδοτικό, σε σχέση με την θεμελιώδη, όταν το φορτίο γίνεται 4Ω, δείγμα ότι η τροφοδοσία του ενισχυτή “βλέπει” το χαμηλότερο φορτίο και επηρεάζεται από αυτό. Μιλάμε για μικρολεπτομέρειες, πάντως.
Η ενδοδιαμόρφωση με φορτίο 8Ω είναι χαμηλή με τις συνιστώσες τρίτης και πέμπτης τάξης να βρίσκονται κάτω από τα -90dBr (η τρίτη) και κοντά στα -120dBr (η πέμπτη), με την πρώτη τάξη (1kHz) να ξεπερνά λίγο τα -80dBr.

Με φορτίο 4Ω, η εικόνα της ενδοδιαμόρφωσης αλλάζει λίγο, με την πρώτη τάξη να βρίσκεται στα 80dBr (λίγο χαμηλότερη από αυτήν στην περίπτωση των 8Ω) αλλά τις συνιστώσες τρίτης και πέμπτης τάξης να είναι ισχυρότερες. Ούτως ή άλλως μιλάμε για χαμηλές στάθμες
. Το φάσμα του θορύβου δείχνει μια συσκευή χωρίς άξια λόγου προβλήματα. O θόρυβος της τροφοδοσίας είναι εμφανής στο διάγραμμα αλλά σε χαμηλές στάθμες κάτω από τα -90dBr, με αναφορά το 1Wrms/8Ω.

Η μεταβολή της αρμονικής παραμόρφωσης (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα, με φορτίο 8Ω δεν κρύβει εκπλήξεις. Ακόμη και σε πολύ χαμηλή ισχύ (1Wrms) οι τιμές βρίσκονται αισθητά κάτω από το 0.1%, με τον ενισχυτή να κινείται άνετα στην περιοχή του 0.02% σε πιο ρεαλιστικές συνθήκες λειτουργίας (10Wrms και 65Wrms).
Παρόμοια είναι η συμπεριφορά του ενισχυτή με φορτίο 4Ω, επιβεβαιώνοντας και τις στατικές μετρήσεις. Σε χαμηλή ισχύ (1Wrms) η καμπύλη βρίσκεται στην περιοχή του 0.07% ενώ για ισχύ 10Wrms και 90Wrms (το 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 4Ω) οι επιδόσεις βρίσκονται γύρω από το 0.02%.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ και το φορτίο είναι επίσης αναμενόμενο και -ίσως- ενδεικτικό του υβριδικού χαρακτήρα της συσκευής. Οι παραμορφώσεις κινούνται σε χαμηλά επίπεδα μέχρι κάποια ισχύ και μετά μπορεί κάποιος να παρατηρήσει μια ομαλή αύξηση της παραμόρφωσης η οποία, πιθανώς, οφείλεται στην συμπεριφορά των λυχνιών. Η υπερφόρτωση έχει την κλασική μορφή που βλέπουμε στα ημιαγωγικά στάδια, ενώ το γεγονός ότι η παραμόρφωση έχει μικρότερες τιμές με φορτίο 4Ω σε σχετικώς υψηλές τιμές ισχύος, θα μπορούσε να αποδοθεί στον υβριδικό χαρακτήρα του ενισχυτή, καθώς, στα 4Ω υπάρχουν μικρότερες απαιτήσεις στάθμης από το προενισχυτικό στάδιο (επομένως οι λυχνίες δουλεύουν κάπως πιο άνετα).
Η απόκριση σε τετραγωνικό σήμα είναι ιδιαιτέρως ομαλή, χωρίς εμφανή μεταβατικά φαινόμενα. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 1.3μs και ο ρυθμός ανύψωσης στα 63.2V/μs.