Audeze LCD-2/Burson Conductor

Η Audeze συνοδεύει κάθε σύστημα ακουστικών της με το αντίστοιχο διάγραμμα απόκρισης συχνότητας ώστε ο χρήστης να έχει μια εικόνα της συμπεριφοράς των ακουστικών. Τόσο από το διάγραμμα που συνόδευε το υπό δοκιμήν LCD-2 όσο και από διαγράμματα που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς, είναι φανερό ότι έχουμε να κάνουμε με ακουστικά των οποίων η απόκριση ακολουθεί αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως την τρέχουσα άποψη για την ιδανική επίδοση στον συγκεκριμένο τομέα. Η καμπύλη παραμένει εξαιρετικά ομαλή σε όλη την περιοχή από τα 20Hz μέχρι το 1kHz περίπου (με αποκλίσεις πολύ μικρότερες του 1dB), εμφανίζει μια ομαλή κλίση με μέγιστη αποκοπή περί τα 15dBSPL στην περιοχή 1-5kHz και μια ήπια αύξηση της ευαισθησίας από το σημείο αυτό και πάνω, με την μέση ευαισθησία στην περιοχή από τα 5kHz μέχρι τα 20kHz να παραμένει χαμηλότερη κατά 10dB περίπου σε σχέση με αυτήν στην περιοχή των χαμηλών/μεσαίων συχνοτήτων. Η συμπεριφορά αυτή θεωρείται, από αρκετούς ερευνητές, ως ιδανική επειδή αντισταθμίζει την ενίσχυση των υψηλών συχνοτήτων από το ίδιο τα αυτί (πάνω από το 1kHz), καθώς και την δημιουργία μιας σειράς ιδιορυθμών στον ακουστικό πόρο, αμφότερα φαινόμενα που κάνουν την εμφάνισή τους όταν η πηγή ήχου βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το αισθητήριο. Με βάση αυτά, το LCD-2 αποδίδει πολύ καλά σε θέματα απόκρισης, αν και γενικά η μελέτη της βιβλιογραφίας δείχνει ότι υπάρχει αρκετή ασάφεια σχετικώς με το τι είναι, τελικώς, το “σωστό” στο θέμα αυτό.
Αντιθέτως, η εμπέδηση των ακουστικών, όπως μετρήθηκε κατά την διάρκεια της εργαστηριακής αξιολόγησης δικαιώνει πλήρως τα στοιχεία που δίνει ο ίδιος ο κατασκευαστής, παραμένοντας σταθερή ελάχιστα κάτω από τα 60Ω για το σύνολο του ακουστικού φάσματος. Αυτό, προφανώς, διευκολύνει τον ενισχυτή στο να διατηρήσει την απόκρισή του.

Ο Conductor απέδωσε 2.4Wrms ανά κανάλι σε φορτία 32Ω και 164mWrms σε φορτία 600Ω, επιβεβαιώνοντας και αυτός τις βασικές προδιαγραφές που δίνει η Burson. Η στατικώς μετρημένη παραμόρφωση παρέμεινε σε πολύ χαμηλά επίπεδα (0.008% και 0.001% THD+N για φορτία 32Ω και 600Ω αντιστοίχως) ενώ και ο λόγος σήματος προς θόρυβο είναι πολύ υψηλός (-100.6dBr(A) και -113.2dBr(A) με ισχύ αναφοράς τα 100mWrms/32-600Ω). To στάδιο του προενισχυτή κινήθηκε σε μέτριο επίπεδο σε ο,τι αφορά την διαφωνία των καναλιών (-68.4dBr/10kHz) και σε κορυφαίο επίπεδο σε ο,τι αφορά το τράκινγκ του ρυθμιστικού στάθμης με την μέγιστη απόκλιση να παρατηρείται μεταξύ των θέσεων “παρά τέταρτο” και “ακριβώς” και να ξεπερνά ελάχιστα τα 0.04dB (επίδοση αξιοζήλευτη ακόμη και μεταξύ κορυφαίων προενισχυτών).
Σε ότι αφορά το κομμάτι του DAC, ο Conductor κινήθηκε σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα όσον αφορά την καταστολή του εισερχόμενου jitter με την σχετική καμπύλη να βρίσκεται γύρω από τα -60dB, δείγμα ότι μπορεί να συνεργαστεί με πηγές ή/και καλώδια που απέχουν από αυτό που θα θεωρούσε κανείς ιδανικό.
Τα φίλτρα στην έξοδο έχουν την αναμενόμενη συμπεριφορά με την κλίση να μειώνεται καθώς αυξάνεται η συχνότητα αποκοπής και την συμπεριφορά στην περιοχή αποκοπής να είναι αρκούντως ομαλή.

Η γραμμικότητα του μετατροπέα κινήθηκε σε καλά επίπεδα με την σχετική καμπύλη να διατηρεί την ιδανική της μορφή μέχρι λίγο κάτω από τα -90dBFS και τις αποκλίσεις να γίνονται ορατές για στάθμες χαμηλότερες των -105dBFS περίπου.
Το φάσμα διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο αφήνει υποσχέσεις για μια πολύ συνεπή σχεδίαση χωρίς ορατά προβλήματα. Ελάχιστα ευρήματα ενδοδιαμόρφωσης διακρίνονται στην βάση του τόνου και είναι πολύ χαμηλής συχνότητας (της τάξης των Hz) και σε πολύ χαμηλή στάθμη, κάτω από τα -120dBu.

Το φάσμα του σήματος εξόδου με 1kHz στην είσοδο και ισχύ 800mWrms/32Ω περιλαμβάνει μια σειρά από αρμονικές, ισχυρότερη των οποίων είναι η τρίτη (στην περιοχή των -85dBr). Η σειρά βαίνει μειούμενη και πάνω από την τέταρτη αρμονική βρίσκεται κάτω από τα -100dBr.
To φάσμα του θορύβου στην έξοδο περιλαμβάνει αυτό που θα περίμενε κανείς, δηλαδή ορατές, αλλά χαμηλής στάθμης συχνότητες που σχετίζονται με την τροφοδοσία (50/100Hz) καθώς και τα παράγωγά τους λόγω ενδοδιαμόρφωσης, τα οποία βρίσκονται κάτω από τα -120dBr για συχνότητες πάνω από το 1kHz.

Η απόκριση συχνότητας του Conductor είναι εξαιρετικά επίπεδη σε μια περιοχή που ξεπερνά κατά πολύ τα 20kHz, με την ομοιότητα μεταξύ των καναλιών να είναι παραδειγματική. H συμπεριφορά αυτή διατηρείται είτε το φορτίο είναι καθαρώς ωμικό (32Ω) είτε τύποις σύνθετο όπως δείχνουν οι καμπύλες απόκρισης τόσο με τα Audeze LCD-2 όσο και με τα Grado RS-2 που χρησιμοποιήθηκαν ως φορτίο.
Η απόκριση ισχύος (με όριο παραμόρφωσης το 1% THD+N) αποδείχθηκε, επίσης, ιδιαίτερα επίπεδη τόσο με φορτίο 32Ω όσο και με φορτίο 600Ω (στην δεύτερη περίπτωση μάλιστα ο ενισχυτής παραμένει απολύτως επίπεδος και στις πολύ χαμηλές συχνότητες).

H μεταβολή της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα έχει την αναμενόμενη μορφή, με τάσεις αύξησης πάνω από τα 2kHz περίπου. Η μέγιστη τιμή που μετρήθηκε ήταν 0.05% για φορτία 32Ω και 0.01% για φορτία 600Ω, στην περιοχή των 20kHz. Το διάγραμμα δείχνει, ακόμη, ότι οι παραμορφώσεις (μετρημένες στο 1/3 της αντίστοιχης μέγιστης ισχύος) είναι γενικώς μικρότερες στην περίπτωση του φορτίου των 600Ω σε σχέση με το φορτίο των 32Ω, κάτι αναμενόμενο.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ, τέλος, είναι επίσης αυτό που θα έλεγε κανείς κλασικό. Με υψηλό φορτίο (600Ω), o ενισχυτής έχει την καλύτερη συμπεριφορά μεταξύ 10 και 100mW περίπου (με τιμές παραμόρφωσης μέχρι 0.002%) ενώ με χαμηλό φορτίο (32Ω), η συμπεριφορά του είναι η καλύτερη δυνατή γύρω από τα 100mW (0.003%). Και στις δύο περιπτώσεις, η υπερφόρτωση κάνει απότομα την εμφάνισή της (λίγο πριν τα 150mW/600Ω και τα 2W/32Ω).