Audioengine A2+ Wireless

H ψευδοανηχοϊκή απόκριση του ηχείου ακολουθεί, όπως θα περίμενε κανείς, την λογική τόσο του αρχικού A2+, όσο και την γενικότερη λογική της Audioengine. Έχουμε να κάνουμε με έναν ομοιογενές ηχείο στην περιοχή πάνω από τα 500Hz, με αποκλίσεις που βρίσκονται μέσα στο διάστημα ±4dB, μια μικρή μείωση της στάθμης στην μεσαία περιοχή (με κέντρο το 1kHz) και έναν ήπιο τονισμό των υψηλών συχνοτήτων. Πάνω από τα 2kHz το ηχείο έχει μικρές μόνο αποκλίσεις.
Η συνολική απόκριση επιβεβαιώνει αυτές τις παρατηρήσεις, δείχνοντας ταυτόχρονα ότι η Audioengine δεν έχει τονίσει ιδιαίτερα την περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων (υπάρχει μια ενίσχυση γύρω από τα 150Hz, αλλά δεν είναι υπερβολική, σε καμία περίπτωση. Η μέτρηση που λαμβάνει υπόψιν την συμπεριφορά του ηχείου εκτός άξονα δείχνει μια ομαλή συμπεριφορά, αφήνοντας υποσχέσεις για ομοιογενή ακτινοβολία στον χώρο.

Η βηματική απόκριση του ηχείου (η μέτρηση έχει γίνει μέσω της εισόδου line, επομένως περιλαμβάνει και όλα τα ηλεκτρονικά) δεν εγείρει ανησυχίες. Η μετάβαση από το τουίτερ στο μιντ/γούφερ είναι αρκετά ομαλή (μπορεί να δει κανείς μια μικρή ασυνέχεια λίγο πάνω από τα 2,9ms) και η απόσβεση του γούφερ είναι ομαλή, αν και σχετικώς αργή.
Το διάγραμμα των αποσβεννυμένων φασμάτων αποκαλύπτει ένα ηχείο το οποίο δεν χαρακτηρίζεται από σημαντικούς συντονισμούς στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (είδαμε 1,9ms στα 4,1kHz και 1,1ms στα 12,5kHz), αλλά φαίνεται να “καθυστερεί” κάπως στην περιοχή γύρω από το 1kHz (3,0ms στα 2,2kHz).

Το πολικό διάγραμμα στο οριζόντιο επίπεδο είναι ιδιαίτερα ομαλό και το A2+ Wireless είναι ίσως (μαζί με το παλιό A2+) το μοναδικό ηχείο που έχουμε μετρήσει το οποίο δεν απαιτεί toe-in με βάση τις σχετικές καμπύλες, καθώς όλες βρίσκονται μέσα στο διάστημα των -6dB στην περιοχή ±30° Το εύρημα αυτό μπορεί να μεταφραστεί στο ότι το ηχείο ακτινοβολεί ομοιογενώς στην χώρο και μπορεί να το ακούσει κανείς από σχετικώς μεγάλη απόσταση και εκτός του οριζόντιου άξονα, αν και αυτό συζητείται, φυσικά, λόγω του μεγέθους του.
Στο κατακόρυφο επίπεδο, το ηχείο γίνεται λίγο πιο ζωηρό, ειδικά γύρω από τα 4kHz. Με βάση τις σχετικές καμπύλες, απαιτείται να δοθεί μια κλίση, έτσι ώστε ο ακροατής (αναλόγως της απόστασης ακρόασης) να βρίσκεται επάνω στον ακουστικό άξονα των ηχείων.

Η καμπίνα των A2+ Wireless φαίνεται αρκετά δεμένη (κάτι που σχετίζεται, φυσικά, και με τις μικρές τους διαστάσεις). Η μπάφλα εμφανίζει μια σειρά από συντονισμούς στην περιοχή των 500 και των 700Hz και γίνεται λίγο πιο ζωηρή σε υψηλότερες συχνότητες (3, 5,5kHz) παραμένοντας, πάντως, σε χαμηλές τιμές επιταχύνσεων.
Η πλευρική επιφάνεια είναι πιο ήσυχη, ειδικά στις υψηλότερες συχνότητες. Οι συντονισμοί εκεί είναι περισσότερο σαφείς (κοντά στα 1.500Hz, τα 4kHz και τα 6kHz) αλλά βρίσκονται σε αισθητά χαμηλότερες στάθμες. Μοναδικός συντονισμός που είναι άξιος σχολιασμού είναι αυτός στα 500Hz (στην περιοχή -45dBm/s²).